Een ware asset voor je cd-releasefeestje. Basserk presenteert in OT301 een nieuwe compilatie-cd Some Tunes 3 en heeft Nobody Beats The Drum weten te strikken als headliner van de avond en openingsact van het bijbehorende feestje. Aerotronic, Doctr en Tom Schivez treden later ook op.
Het trio Nobody Beats The Drum is Sjam Sjamsoedin achter de draaitafels, Jori Collignon achter de knopjes en Rogier van der Zwaag die de visuals verzorgt. De groep moet het namelijk niet alleen hebben van experimentele electro, maar voor een groot deel ook van de bijbehorende visuals, die als het ware het verhaal achter de zagende bassen vertellen.
Dit aspect van hun act, maakt de muziek van Nobody Beats The Drum live veel meer de moeite waard. Wie de mannen niet op een podium heeft gezien, mist de helft van de pret. De beelden die door Rogier onder de muziek worden gezet, maken van hun show een ware belevenis. Alsof je dansend een arthousefilm aan het kijken bent.
De sfeer van de avond in OT301 is te vergelijken met een undergroundfeestje in Berlijn. OT301 is de ideale plek om een optreden als dit plaats te laten vinden. De graffiti op de muur, flesjes Grolsch, stil zijn voor de buren buiten: alles ademt iets speciaals en aparts uit. Iets onorthodox. Een gevoel dat erg goed past bij de experimentele muziek die vanavond te horen is.
Het nummer Grindin’ is kenmerkend voor de arbeidsethos van Rogier, waarbij de Sjam en Jori overigens niet tekort gedaan mogen worden. De videoclip wordt zijn gehele drie minuten vertoond en kan rekenen op een luid applaus dat de muziek overstemt. Dit is toewijding. Prachtige beelden die de muziek naar een hoger niveau dragen. Drie maanden als een kluizenaar met houten blokjes en 4000 foto’s in de weer. Je moet er maar zin in hebben. Het resultaat is overweldigend.
De show nadert een climax als Sjam op het DJ-meubel gaat staan om de zaal nog een goed enthousiast te maken. Na een extra nummertje toegift moeten de mannen verder.
NBTD maakt niet bepaald het soort muziek dat je bijvoorbeeld over je nog hangende kater heen helpt. Er zijn er zelfs die na tien minuten de zaal verlaten om aan de bar te gaan zitten en niet meer terugkomen. ‘Te experimenteel, te veel licht, zagen en boren. Ik takel er helemaal van af.’
Best te begrijpen, maar het overgrote deel van het publiek dacht er toch anders over. Ook de mensen die het genre niet liefhebben moeten toegeven dat de drie een eclectische, dynamische liveshow neerzetten, waarbij alleen staren naar de beelden niet mogelijk is. Het is een totaalpakket van luisteren, dansen, kijken en bewonderen. Gaat dat zien! Liefst in een tent als OT301.
Gezien: Nobody Beats The Drum, OT301, 10 april 2010