Nachtbrakers bestaat twee jaar en dat moet gevierd worden. Normaliter vindt deze kunstzinnige avond in het immer knusse Winston plaats, maar die was voor deze verjaardag te klein. Vandaar dat Mindpark en Most Unpleasant Men samen op deze tweede verjaardag in Bitterzoet staan.

Most Unpleasant Men is de gelukkige opener van het feestje. Het vijftal is één van de meest veelbelovende Utrechtse indiebands. 3VOOR12/Utrecht benoemde ze tot belofte van 2010. Most Unpleasent Men laat in Bitterzoet zien waarom. De Utrechtenaren maken rustige indiepop die aan The National en Kings of Convenience doet denken.

Zanger Joram Torny laat zich in deze intiemere muzikale setting als absolute frontman zien. Zijn breekbare stem en charisma zijn onmisbaar in het nieuwe geheel. Ook drummer Frank Wienk laat live zien een uitstekende muzikant te zijn. Nu maar hopen dat de groep voor niet al te veel babbelende zalen komt te staan en meer publiek treft zoals dat van deze avond.

Meteen na de laatste paar noten neemt dichter Boris de Jong de microfoon. Zijn gedichten hebben veelal een donkere ondertoon en gevoel voor ironie. Koeien die één voor één van de klif af lopen zijn zelden zo hoffelijk beschreven. Vaderlands dichter zal hij niet snel worden, grappig zijn de gedichten zeker.

Tussen alle acts door draaien de Radio Mortale dj's Nederlandse platen. De korte nummers schieten je om de oren. Van Suimasen tot Bonne Aparte, als het maar Nederlands en stevig is.

Hop, meteen door naar de volgende verrassing: Case Mayfield  staat ineens voor de microfoon. De Amsterdamse singer-songwriter van ASG (winnaar van Mooie Noten 2009) speelt twee prachtige nummers begeleidt op gitaar. Je kunt deze prachtige stem niet vaak genoeg gehoord hebben. 23 april in De Zolder te bezichtigen, gaat dat zien.

Mindpark is het kwartet met als thuisbasis Den Bosch dat al maanden aan hun debuutalbum werkt. In mei ziet het album eindelijk het licht, en dat moet na hard werk de nationale doorbraak betekenen voor deze progrockgroep.

Mindpark bouwt de set (evenals elk nummer) zorgvuldig op. Langzaam maar zeker worden de psychedelische nummers steeds iets grover en scherper, vanaf halverwege de set zit er geen rem meer op. Af en toe schiet de band uit zijn slof, zodat de toeschouwer slechts verbluft toe kan kijken hoe genadeloos dit viertal uit de verf kan komen. Het is een welkome afwisseling bij zulke netjes in elkaar geplaveide popliedjes à la Radiohead.

Gezien: Twee jaar Nachtbrakers, Bitterzoet, 15 april 2010.