Gutbuckets en gierende gitaren bij zeer diverse tweede voorronde My Kalvertorenpop

Ladies Decision, The Bucketboyz en Electric Alleycat met het avondeten net achter de kiezen

Tekst: Armande Harmsen Foto's: Wino Wijnen ,

Terwijl een enkeling nog zijn avondeten wegwerkt, begint de eerste band aan hun soundcheck. Wie oh wie zal vanavond door zijn naar de volgende ronde en iets dichter bij een plek op het Winston podium komen? Welkom bij My Kalvertorenpop.

Ladies Decision, The Bucketboyz en Electric Alleycat met het avondeten net achter de kiezen

Een gloednieuwe popprijs is neergestreken in het Replay Café van de Kalvertoren. Tijdens My Kalvertorenpop mogen negen beginnende bandjes tijdens drie liveshows laten zien wat ze kunnen. De eerste liveshow vond plaats op 18 maart. Het publiek en een jury bestaande uit Joep Slenter (Winston Kingdom), Jasper van Vugt (Oor) en Perquisite bepalen samen de winnaar en die wint een optreden in Winston Kingdom.

Langzaamaan druppelen de mensen binnen als de eerste bandleden hun soundcheck om 18:15 doen. Onder andere door dit vroege tijdstip vult het café zich helaas maar voor de helft. Ladies Decision doet de aftrap vanavond. Deze meidenband begon ongeveer vijf jaar geleden als coverband, maar is al snel daarna begonnen met het schrijven van eigen nummers. Ze maken vrolijke rock, waarbij de invloed van bands uit het begin van de jaren ’90 duidelijk te herkennen is. Ze beginnen vanavond met het nummer Get Out, een rocknummer met calypso-invloeden. Het klinkt best grappig, maar toch mist er iets. De zangeres doet niettemin haar best en de meiden hebben ook aandacht besteed aan hun alternatieve garderobe (panty met printjes en daaronder vans sneakers). Toch staan ze niet overtuigend genoeg op het podium en ook door hun jonge leeftijd komen ze over als een middelbare schoolband die iedere dag braaf heeft geoefend. De opbouw van hun setlist is wat verwarrend. Verschillende stijlen passeren de revue en maken het repertoire zo ondefinieerbaar als het slecht gemixte drankje op je eerste schoolfeest. Al met al een leuke poging, die niet helemaal in goede aarde viel.

The Bucketboyz is de tweede band van de avond. Deze jongens weten hoe ze een feestje moeten bouwen en hebben wat vrienden meegenomen om te zorgen dat dat vanavond ook gebeurt. Dit trio maakt akoestische muziek, ook wel te beschrijven als “West Tennessee Mississippi Riverside ontmoet de Nederlandse polder”. Met een banjo, zelfgemaakte gutbucket, een emmer en Chinese eetstokjes geven ze een energieke show weg. Met weinig middelen produceren ze een verbazingwekkend vol geluid, waarbij alledrie de bandleden gepassioneerd zingen. Sluit je ogen en je waant je in een heuse saloon ergens in het diepe Zuiden van de VS, meestampend op een houten vloer. Het leuke van deze band is dat de artiesten vanaf het begin van hun optreden het publiek erbij betrekken. Iedereen loopt iets naar voren als de mannen beginnen te spelen. Tijdens hun set moeten we van ze meeklappen, meezingen en tenslotte een wall of death vormen. “Dit was de beste wall tot nu toe”, aldus de mannen van The Bucketboyz. Je merkt dat het publiek dit akoestische folktrio waardeert. Tussen de nummers door brengen ze de ene politieke boodschap na de andere, die soms iets te langdradig wordt. Hierop springt een eigen bandlid van het podium af om vervolgens te roepen dat het genoeg is en ze gewoon moeten spelen. Als de mannen klaar zijn, merk je dat een groot deel van het publiek voor hen kwam en verlaten ze na afloop mondjesmatig het café.

De laatste act van de avond is Electric Alleycat. De bandnaam omschrijft hun muziekstijl al; techno beats en scheurende gitaren gecombineerd met het stemgeluid van “het kind van Nina Hagen en Kate Bush”. Zo luidt de omschrijving op hun eigen site. Deze digitale rockers zien er strak uit. De twee mannen hebben beiden een zwart pak aan met een roze stropdas. Zangeres Jeditah een zwart jurkje tot de knie met een knalroze panty eronder. Zelfs de synthesizer is roze. Ze beginnen in bevroren poses met het nummer Bond waarvan de videoclip op 18 maart verscheen. Halverwege de set kondigen ze aan dat ze tijdens het optreden in de Kalvertoren de opnames maken voor hun nieuwe single van het album One Size Fits All.

Toetsenisten/gitaristen/producers Joeri en Erik staan overenthousiast achter hun gitaar en synthesizer. Deze twee mannen gaan helemaal uit hun dak, terwijl de zangeres met een doordringende blik zweverige handbewegingen maakt. Inspiratie voor deze electrorockers zijn bands als Goldfrapp, Digitalism en Soulwax en dit is in hun repertoire te horen. Ze neigen af en toe van rock naar metal gemixt met techno. Jammer genoeg zijn de beats gedempt, waardoor de sound zoals die was bedoeld, niet geheel overkomt op het publiek. Deze muziek zou het beste klinken als je het keihard in je auto kan luisteren. Helaas begint het na een aantal nummers allemaal een beetje teveel op elkaar te lijken, waardoor het één lang geheel wordt in plaats van een aantal verschillende nummers.

Al met al een bizarre, muzikaal uiteenlopende avond in het Replay Café, waarbij het publiek enigszins verward achtergelaten wordt. Drie geheel verschillende bands met uiteenlopende muziekstijlen. Ook het onderlinge niveau verschilde, waardoor de prestaties vanavond wisselend waren. Wij vragen ons af hoe divers de finale van deze gloednieuwe bandjeswedstrijd er uit zal gaan zien.

De derde en laatste liveshow zal plaatsvinden op 20 mei.

Gezien: Ladies Decision, The Bucketboyz, Electric Alleycat, Replay Café Kalvertoren, 22 april 2010.