Avondopener Misantropicana staat op het programma omschreven als ‘klinkt als Dillinger Escape Plan’, maar dat niveau lijkt nog wat te hoog gegrepen. Het viertal voert de technisch complexe metalcore goed uit, maar aan de podiumgekte van Dillinger kan natuurlijk niemand zich meten. Wel maakt de band originele nummers en levert zanger Latschi opvallend sterke vocalen. Een aanwinst voor de Amsterdamse scene. Tweede voorprogramma A New Hope zit in de wat lompere hoek van de hardcore en legt de lat technisch gezien wat lager. De band heeft twee zangers wat de show aardig wat dynamiek geeft en daarbij zitten de nummers goed in elkaar. De meegekomen fans uit Hilversum schreeuwen de potentiële meezingers in ieder geval al woord voor woord mee. Als het tijd is voor headliner HORSE the band druipt het zweet in de Winston van de muren. Het dochtertje van een van de bandleden loopt dan ook af en aan met glazen water en vanuit het publiek vind een gestage aanvoer van bier de weg naar het podium. De hitte is dodelijk voor de show. Drummer Jon Karel (van The Number Twelve Looks Like You, maar voor deze tour achter de bekkens bij HORSE the band) moet halverwege de set naar de wc en tijdens zijn afwezigheid doodt de rest van de band de tijd met wat melig geleuter over superhelden en de liefdesperikelen van de verschillende bandleden. De set wordt sowieso om de twee nummers onderbroken voor drinkpauzes en oeverloos geklets. De band staat bekend om zijn energieke optredens, maar is duidelijk kapot van het toeren. Het optreden van vanavond is een van de laatste van een tour van drie maanden en de fut is er ondertussen wel een beetje uit. HORSE the band duidt zijn muziek zelf aan met ‘nintendocore’, wat vooral betekent dat keyboardspeler Erik Engstrom een arsenaal aan 8-bit computerspel geluiden uit zijn Korg tovert, waar de rest van de band in razend tempo een originele mix van metalriffs en afwijkende breaks overheen legt. De set wordt vanavond keurig afgewerkt, maar aan enthousiasme lijkt het wat te ontbreken. Voor het laatste nummer doet het water serverende dochtertje mee als gastvocalist, waarna de band het voor gezien houdt. Het publiek is ondertussen zo leeg gezweet dat er weinig puf meer in zit om al te lang te zeuren om een toegift. Die komt er dus ook niet. Gezien: Horse the Band, Misantropicana, A New Hope 28 mei 2008, Winston Kingdom Tekst: Ester Meerman Foto's: Martijn Eerens