Na afwezigheid van dik zes jaar is XBXRX eindelijk weer in Nederland op de planken te zien. Het verhaal gaat dat deze band werd opgericht na een bezoek aan een optreden van Deerhoof, en aan de muzikale output van dit trio te horen zou dat best eens waar kunnen zijn. Het is Sonic Youth met een flinke hap speed achter de kiezen: noisepunk in de allerhoogste versnelling. Het instrumentarium van XBXRX is bijna lachwekkend: twee gitaren van een B-merk en een drumstel dat qua omvang rechtstreeks uit de speelgoedwinkel lijkt te komen. Toch blijkt maar weer eens dat het niet gaat om wat je hebt, maar wat je er mee doet, want XBXRX weet op het podium een energie te creëren die veel bands met een viervoud aan instrumenten nog niet voor elkaar zouden krijgen. Wie denkt ooit een intense show gezien te hebben doet daar voor dit Californische trio nog een flinke schep bovenop en zit dan ongeveer halverwege het energiegehalte van een gemiddelde XBXRX show. Iggy Pop zou er jaloers van worden. Alsof er een wervelwind over het podium heen raast. Het is ongetwijfeld wat vroeg om te zeggen dat dit het optreden van het jaar was, maar ik doe het lekker toch. Van de live kwaliteiten van hoofdact XBXRX waren we voor deze show ook al op de hoogte, het Amsterdamse Silver Salts geeft vanavond haar allereerste optreden en moet zich in dat opzicht nog bewijzen. De band opereert in de noise hoek en heeft goed naar Wolf Eyes en Lightning Bolt geluisterd. Er zijn wat kleine schoonheidsfoutjes maar die doen niet af aan de originaliteit van de nummers en de zelfverzekerdheid waarmee de band op het podium staat. Het is het viertal niet aan te zien dat ze voor het eerst een live optreden doen. De band is een welkome aanvulling op het Amsterdamse livecircuit en deze eerste kennismaking maakt dan ook erg nieuwsgierig naar studiomateriaal. Achter avondopener Core of the Coalman gaat de Amerikaan Jorge Boehringer schuil. Letterlijk, want hij verbergt zich op het podium achter een enorme zwarte nepbaard en dito pruik, waardoor nog net het puntje van zijn neus te ontwaren is. Ondanks de gelijkenis met een holenman komt er aardig verfijnde muziek uit Boehringer’s handen. Als basis voor zijn nummers gebruikt hij een viool, die hij vervolgens zo vaak en zo vervormd sampled dat hij er zowel een ambientnummer als een bijna barok klassiek stuk mee weet te produceren. De stukken worden hier en daar aangevuld met een keyboard waar een dusdanig blikken geluid uit komt dat de meeste mensen het direct bij het grof vuil zouden zetten. Het klinkt zo omschreven misschien niet heel erg aantrekkelijk, maar liefhebbers van uitstekende avant-garde noise kunnen bij Core of the Coalman hun hart ophalen. Gezien: XBXRX, Silver Salts, Core of the Coalman Occii, 14 januari 2008 Tekst:Ester Meerman Foto’s: Martijn Eerens