Na een jaar touren rondom hun derde album, toepasselijk genaamd The 3rd Album, was 17 januari de laatste show in Paradiso. Coparck stond met dit album, mede dankzij de fantastische videoclips, meer dan eens in de spotlights. Dit gegeven wordt in Paradiso gevierd met goede visuals, een gastbijdrage van producer Reyn en een zelf uitgenodigd voorprogramma uit Barcelona. Dit voorprogramma, dat luistert naar de naam Brazzaville, is een Amerikaanse singer-songwriter die sinds een aantal jaar opereert vanuit Barcelona en op het podium bestaat uit een drummer, een bassist, een keyboardspeler en zanger/gitarist David Brown. Brown speelde aan het eind van de twintigste eeuw een aantal jaren als saxofonist van Beck en begon in die tijd als zijproject met Brazzaville. In Paradiso heeft nog vrijwel niemand van de band gehoord en als dan de presentatie zo statisch en minimaal is, kun je eigenlijk beter de plaat opzetten. Het enige moment waarop de zaal echt wakker wordt, is wanneer het publiek wordt gevraagd hun sleutelbossen als shakers te hanteren en de band te ondersteunen met deze percussie. Alvorens daarna Coparck de zaal mag bespelen, mogen de toeschouwers eerst nog een half uurtje via de beamer kijken naar een stilstaande roofvogel, terwijl een deejay een set doet met nummers van Coparck, die tot het onherkenbare worden geremixed en uiteindelijk uitlopen tot het intro van God Dress America. Dit is voor de band het sein om dit nummer in te zetten. Coparck heeft er duidelijk veel zin in en, al lijkt zanger Odilo bij het eerste nummer nog even zijn draai te moeten vinden, de band speelt super strak. Vooral als de band bij de singles A Good Year For The Robots, Thoughts You Thought You Could Do Without en The World Of Tomorrow meespeelt met de videoclips, blijkt hoe perfect de timing is. De breaks in de nummers lopen precies gelijk met de visuals, wat tot hoogtepunten in de set leidt. Ook Breaking News, de opener van tweede plaat Few Chances Come Once In A Lifetime uit 2005, blijkt, met Odilo en Maurits oog in oog tegenover elkaar op de toetsen, een memorabel moment. Als dan producer Reyn, die na twee zelf opgenomen albums werd ingeschakeld voor The 3rd Album, ook nog twee nummers komt meespelen is het feest compleet. Enkele nieuwe nummers die worden uitgeprobeerd, die de lijn die werd ingezet met The 3rd Album lijken uit te diepen, worden dan ook ontvangen alsof het hits zijn. Na de afscheidsshow van Coparck mag producer Reyn ook zelf nog zijn 'multi virtuoso solo performance' laten zien in de bovenzaal, maar de meeste mensen laten dit aan zich voorbijgaan. Zij weten al dat de show van Coparck niet meer overtroffen gaat worden vanavond. Gezien: Coparck (Brazzaville) Paradiso, donderdag 17 januari 2008 Tekst: Christiaan Walraven Fotografie: Brechtje Keulen