Cd-recensie: ‘Lucky Fonz III – Life Is Short’

Amsterdamse singer-songwriter lost belofte nu al in

Tekst: Rens van den Boogaard, ,

Vele prijzen en goede optredens zorgden er afgelopen jaar voor dat Otto Wichers, alias Lucky Fonz III, tot een absolute belofte voor de toekomst werd gezien. Hij komt echter al een jaar na het winnen van de Grote Prijs die belofte inlossen met het verrassend rijpe en veelzijdige Life Is Short.

Amsterdamse singer-songwriter lost belofte nu al in

De folky singer-songwriter Lucky Fonz III won de afgelopen twee jaar bijna iedere competitie die er te winnen viel, oogstte lof met goede optredens en ging afgelopen lente voor een lange tournee naar Australië. Al deze ervaringen moesten wel een mooie plaat gaan opleveren, maar Life Is Short klinkt zelfs zo rijp dat Lucky Fonz III de noemer ‘talent’ reeds voorbij is, nog geen jaar na het winnen van de Grote Prijs. Life Is Short is het tweede album van Lucky Fonz III, maar is door de release via PIAS het eerste algemeen verkrijgbare wapenfeit van de singer-songwriter. De nummers liggen in de lijn van zijn eerdere werk, dat altijd sterk beïnvloed is geweest door Bob Dylan. Ook zijn er schone vleugjes Nick Drake of melancholische zuchtjes Leonard Cohen (in The Island en In Search Of The Miraculous) te ontwaren. Die grote namen zijn overigens slechts een referentiekader, boven alles klinkt Lucky Fonz III zeer eigen en verrassend. En dat is een knappe prestatie binnen een geijkt genre. Muzikaal is alles in het teken van het liedje gezet, waarbij subtiliteit en originaliteit de belangrijkste voorwaarden voor de arrangementen lijken te zijn geweest. Opener Draw Me A River laat een ijle hoorn samenvloeien met de zang van Lucky Fonz III, en zet zo de toon voor de sfeer van de cd. In de productie zijn rhodes, piano, samples en percussie zo ingezet dat de nummers tijdloos, warm en vertrouwd klinken. Moeiteloos wordt er zo geswitcht tussen folk en Beatles-achtige popliedjes, tussen hartverscheurende melancholie en up-tempo vrolijkheid. Otto Wichers is niet de meest technische zanger maar klinkt haast verdacht doorleefd voor zijn leeftijd. Voortdurend weet hij het juiste geluid te vinden om je precies daar te raken waar het liedje om vraagt. Hij sleept je mee en laat je dan soms genadeloos in de steek (The Lowlands) om je weer even bij de les te houden. Op tekstueel gebied legt Lucky Fonz III prachtige zinnen in bedjes van ironie en mooi verwoorde verhalen waarbij hij alle verhaalregels aan zijn laars lapt (‘You were 19, I was not / What you were wearing, I forgot’). Het maakt zijn album des te rijker. Otto Wichers is de eerste om te zeggen dat het in Nederland goed gaat met het gilde van singer-songwriters. Met Life Is Short heeft hij de lat echter wel heel hoog gelegd voor zijn nationale vakbroeders. Om te kijken hoever deze rasperformer nu echt is moet hij langs de internationale meetlat. En daar zou hij best wel eens fier overeind kunnen blijven staan. cd: Lucky Fonz III - Life is Short (MyStreetIsMine/PIAS) recensie: Rens van den Boogaard