The Kyteman Orchestra komt weer tot leven voor drie grote optredens. Het gezelschap van Colin Benders zal dit jaar een eigen show doen in de ZiggoDome en spelen op Lowlands en Down The Rabbit Hole. Het orkest ging in 2015 uiteen waarna de frontman de trompet weglegde en een elektronische weg insloeg. Het blaasinstrument weer oppakken is een emotioneel proces. ‘Sorry’ spelen al helemaal. Benders: ‘Ik moet het echt heel rustig aan doen.’

De eerste letters van het nieuwe hoofdstuk worden geschreven als Colin Benders ‘I Feel Love’ van Donna Summer komt spelen bij tv-programma Matthijs Gaat Door. De versie met Cato van Dijck en huisband wordt lovend onthaald. Colin: ‘Dat was te gek. Ik was vergeten dat de strijkers uit mijn orkest ook in de band van Matthijs zaten. Voor de show repeteerden we een dag. Als we de ruimte hadden, trokken we constant naar elkaar toe en hadden we het over de herinnering aan die tijd. Ik kwam er steeds meer achter dat ik ontzettend graag iets met het hele orkest wilde doen. Het was echt een kantelpunt in m’n hoofd. Ik dacht begin dit jaar nog dat het nooit zou gebeuren.’

Kyteman besluit actie te ondernemen.  Benders: ‘Maar goed, ik had de helft van de mc’s sindsdien niet of zelden meer gesproken. Ik vroeg me af of ze er op zaten te wachten. Sommigen zijn andere projecten gaan doen, sommigen deden niets meer. Maar ze zeiden allemaal: fuck ja, we willen weer.’ Als eerste ging hij langs bij trombonist Kobi Arditi. ‘We hebben alle muziek weer samen beluisterd. En zeiden ja, de vibe van de eerste show, dáár zit de vibe van het orkest.’ Afgelopen week is hij nog bij Dox geweest die het logeerbed al vast klaar had gezet. Benders: ‘King Jule zei: je weet wel dat ik 10 jaar ouder en grijzer ben en kinderen heb hè. Meerderen zeiden dat. Maar ze gingen ervoor.’ De hele clan is nog niet bijeen gekomen vanwege de bekende Corona-redenen.

Kyteman’s Orchestra breekt in 2009 met lichtsnelheid door. Het gezelschap gaat van onbekend naar een volledig uitverkochte tour en optredens in de Heineken Music Hall en op Lowlands waar Benders zijn nu legendarische versie van ‘Sorry’ speelt. Het instrumentale nummer staat 27 weken in de top 100 en belandt zelfs op de tweede plek. Benders: ‘Het is heftig om weer over die tijd na te denken. Het is zoveel tegelijkertijd gebeurd. Ik heb er lang over gedaan om het een plek te geven. Het leven ervoor en erna is echt een sneeuwbol die je door elkaar schudt: het duurt heel lang voor de vlokjes weer gaan liggen.’

(tekst gaat verder na de video)

Kyteman heeft zijn trompet in 2015 weggelegd en het instrument jarenlang niet aangeraakt. Eind vorig jaar heeft hij het koper opeens weer vast. Hij had met Niels Broos een week Wisseloord geboekt. ‘Gewoon om te jammen. Ik had allemaal synthdingen mee. Ik dacht, misschien wordt het ook leuk met de trompet erbij. Niels zei: neem ‘m nou mee. Ik was er heel onzeker over. Mijn lippen zijn fucked. Het werpt echt een blokkade op. De eerste keer was ook verschrikkelijk. Er kwam alleen maar stof uit. Maar al snel merkte ik dat je het niet verleert. Er komt nog wel krachttraining bij kijken, maar het voelt heel vertrouwd. Ik heb het instrument altijd met liefde bespeeld, maar ik had er echt afstand van nodig. Opnieuw beginnen moest ik voor mijzelf doen. Zonder de pressure weer trompettist worden. Ik had het destijds heel hard afgekapt. Ik moet nu weer uit de rigiditeit komen.’

Heeft hij ‘Sorry’ al weer durven spelen? ‘Nog niet helemaal. Deeltjes alleen. Ik moet het echt heel rustig aan doen. Dat nummer kan niet meer zonder de context. Het is een eigen leven gaan leiden. Veel mensen hebben er hun eigen persoonlijke herinnering bij, en ik ook. Het is een gevoelige dagboek entry die ik weer opensla. Herinneringen aan een kant van mezelf die ik niet meer wil herinneren. Het is altijd een zwaar ding geweest. Daarom moest ik het destijds ook altijd als laatste in de set doen. Na dat nummer was ik helemaal gesloopt. Naast het emotionele komt ook nog het technische kijken. Den denk ik: het kan alleen maar een anticlimax worden. Ik moet weer vertrouwen krijgen dat ik het kan.’

Kyteman vertelt dat hij nog dagelijks over het nummer wordt aangesproken. Hij vindt het fijn dat mensen die destijds naast kaartjes van al die uitverkochte shows grepen, nu een nieuwe kans hebben om het orkest eindelijk live te zien. Drie shows dus. ‘Ik moest meteen aan Lowlands denken. Maar ja, wat als het een kutshow is. Eentje kan dus niet. Daarom kwamen er twee bij.’ En de optie om er stiekem tóch wat bij te doen? Benders: ‘Ik zie mezelf geen hele tour doen. De shows zijn echt voor onszelf. Om de herinnering te claimen, het af te sluiten en weer door te gaan. Misschien dat als de Ziggo-verkoop goed gaat, we er een dag aan vastbouwen. Maar dat was het wel. Dan is de cirkel van het orkest rond.’