Lange tijd liepen wantrouwen en woede als een rode draad door het leven van de Limburgse rapper $KEER & BOO$. Nu gebruikt hij die boosheid als brandstof voor de motivatie om zichzelf te blijven pushen: ‘Ga je verhongeren, of ga je gewoon álles doen voor je chaps?’’

Je zou het niet verwachten als je naar zijn gitzwarte trap à la $uicideboy$ luistert, maar eigenlijk is Deni Lahaye, alias $KEER & BOO$, best wel een lieve jongen. Op de dag van het interview staat hij op het station te wachten, is zijn begroeting een stevige knuffel en zorgt hij er onderweg naar huis voor dat er wat te drinken is tijdens het gesprek. Ondertussen praat hij over zijn aankomende shows, zijn eerste radio-optreden, én over zijn duistere sound. Hoe hij dan toch op al die hyper agressieve teksten komt? ‘Ik zeg die dingen ook gewoon random. Loop je gewoon ergens, iemand loopt voor je voeten, en dan denk je toch gewoon: ‘Ik wil een fucking baksteen in je gezicht gooien?’

Weinig rappers spreken zó tot de verbeelding als $KEER & BOO$. Alleen al met zijn naam windt hij er bepaald geen doekjes omheen, zijn teksten zitten vol met referenties naar steekpartijen en dan hebben we het nog niet eens gehad over de titel van zijn onlangs verschenen mixtape De Polo Op Mijn Body Zit Vol Bloed Van Stervelingen Terwijl Ik 8.6 Drink, Vol. 3. Volume drie, ja, want in slechts twee jaar tijd heeft $KEER & BOO$ als deel van hiphopcollectief Slenterprise – voluit Schroef Los Enterprise – een indrukwekkende discografie opgebouwd. Door zijn bloeddorstige flow en de producties van zijn producer Yung Umbro, vlijmscherpe trapbeats die klikken als geknakte knokkels op hyperspeed, heeft hij zich ontwikkeld tot één van de meest eigenzinnige namen van de Nederlandse underground. In zijn verses verandert het ogenschijnlijk burgerlijke landschap van het zuiden in de achtergrond van een bloedstollende crimescene, waarin hij zich ontfermt over zijn denkbeeldige tegenspelers alsof het boksballen zijn. $KEER & BOO$ is een ‘tool gripper’, een ‘bloed spiller’, een ‘zielenknijper’, een ‘bottenkraker’, én een ‘solomane’ – een einzelgänger – want de afgelopen jaren heeft hij dingen gezien die zijn kijk op de wereld hebben veranderd.

Lange tijd zat $KEER & BOO$ niet op het goede pad, heeft hij dingen gedaan waar hij zich nu afzijdig van probeert te houden. ‘Als je kijkt naar de criminele hoofdsteden van Nederland, dan zie je dat Zuid-Limburg domineert. Heerlen, Geleen, Sittard en Maastricht, dat zijn vuile plekken. Kijk, ik zeg niet dat hier om de haverklap iemand wordt neergestoken, of dat mensen guns trekken, maar ik weet wel dat het kan gebeuren en dat het ook zeker niet zeldzaam is.’

$KEER & BOO$

2017 De Polo Op Mijn Body Zit Vol Met Bloed Van Stervelingen Terwijl Ik 8.6 Drink, Vol. 1
2017 Gangsta Grillz, Vol. 666
2018 De Lacoste Op M’n Body Zit Vol Met Verf Van Kankertoys Die Ik Ripte Omdat Ze Kwamen Waar Ze Niet Moesten Komen, Vol. 1
2018 De Polo Op Mijn Body Zit Vol Met Bloed Van Stervelingen Terwijl Ik 8.6 Drink, Vol. 2
2019 Lo$8: Solo Vlammer
2019 De Polo Op Mijn Body Zit Vol Met Bloed Van Stervelingen Terwijl Ik 8.6 Drink, Vol. 3

Hoe hij de wereld nu dan ziet? Dat kun je samenvatten met de tracktitel ‘De een Sterft Door De Weapon De Ander Doordat Hij Verhongert’. ‘Uiteindelijk gaat het puur om wie sneller is, want daarna is het gewoon klaar,’ legt hij het vandaag verder uit.  ‘Plus, het is een metafoor. Blijf je thuis zitten? Zelfde fucking baan, zelfde fucking weekmenu, en uiteindelijk op niks uitkomen omdat je nooit iets lijps probeert? Of ga je risico’s nemen? Ga je verhongeren, of ga je gewoon álles doen voor je chaps?’ Want, vertelt hij, hij heeft hongertijden gekend, en over die strijd is hij openhartiger dan ooit tevoren. Zo rapt hij op ‘Fade Away 2’: ‘Fade away de hele nacht lang ik voel geen pijn / hopelijk zal er geen dag meer als vroeger zijn / hoop dat ik vanaf morgen never meer struggles leef / maar zonder rust sterven is mijn faith’.

Vraag $KEER & BOO$ naar de struggles waar hij naar refereert, en je krijgt een bizar verhaal vol omwegen en kanttekeningen waarmee hij slechts een tipje van de sluier lijkt te lichten. Over hoe hij zijn opleiding aan de kunstacademie niet trok en besloot zijn biezen te pakken; hoe hij vervolgens op straat kwam te staan en – deels door psychische problemen waar hij al langer mee kampte – te maken kreeg met een draaimolen van instellingen, jeugdreclassering, taakstraf, dakloosheid en armoede, wat hij probeerde te ontvluchten via de criminele route.

Zelfs toen hij eenmaal weer een dak boven zijn hoofd kreeg en samenwoonde met zijn toenmalige vriendin, was het schrapen om de financiële eindjes aan elkaar te knopen. ‘Het is lelijk als je voor je vriendin en jezelf niet eens meer een goed bord eten kunt koken. Op zo’n level bezig ben je eigenlijk alleen nog maar bezig met de vraag: “Hoe gaan we fatsoenlijk eten?” Je raakt geobsedeerd door manieren waarop je geld kunt verdienen.' Over de manieren waarop hij dat deed wil hij niet te veel in detail treden, maar hij windt er geen doekjes omheen dat dat zelden legale praktijken waren. Uitzichtloze dagen, noemt hij het: ‘Over je schouder kijken, hopen dat je morgen weer iets kunt doen waardoor je weer geld hebt. Een onzeker kutleven is dat.’

En het verhaal over wanneer hij rappen écht serieus begon te nemen, dat is nog velen malen bizarder. Zo vertelt hij, zonder ironie, over die ene keer dat hij in Antwerpen, toen hij met zijn vrienden op weg was naar een afterparty, zijn been op brute wijze brak door zich te verstappen. ‘Snap, uit het niets. Achilles pees en enkelbanden gescheurd, mijn spaakbeen, mijn scheenbeen, mijn enkel gebroken. Door het lopen.’

Het was maar de vraag hoe lang het zou duren voor hij weer zou kunnen lopen, áls hij nog zou kunnen lopen, dus stortte hij zich als afleiding maar op het maken van beats. ‘Iedere dag met mijn been in de lucht op de bank, en maar tracks tapen.’ Een frustrerende situatie was het wel, en tijdens die periode werd hij sterk afhankelijk van de pijnstiller oxycodon: ‘Ik loog, zodat ik meer kreeg,’ vertelt $KEER & BOO$, terwijl hij naar een hoek van de kamer staart. ‘Al m’n vrienden waren de hele tijd aan het kijken of het wel goed ging. Zij zagen dat gewoon als een pijnstiller, maar ik ging er ondertussen heavy aan onderdoor. Ik viel op random momenten in slaap. Dat soort shit.’

Op dat moment waren het zijn vrienden – de jongens van de Slenterprise crew – die hem uit de put trokken: ‘Ze hielpen me met alles: ze kwamen elke dag met eten, iedere dag gingen we samen muziek maken. Daardoor wist ik wel: die boys die met me zijn, die zijn real.’

Hoe hij van de oxycodon afraakte? ‘Het klinkt misschien heel raar, maar op een gegeven moment ging die shit gewoon op. En toen leerde ik weer lopen. Doordat ik weer kon lopen, feesten en optreden, ben ik langzaam die oxy’s gaan minderen. Uiteindelijk had ik het gewoon niet meer nodig.’

Tegenwoordig probeert hij de hoeveelheid drugs die er in zijn scene circuleren links te laten liggen. ‘Ik word ook boos als ik zie dat de jongens lean, xanax of oxazepam of zo poppen. Ik wil dat gewoon niet meer in ons team hebben. Die shit heeft mensen om me heen opgefuckt. Goeie vrienden, ja, dat is gewoon pijnlijk. En de grap is: iedereen denkt dat die shit oké is, want het komt gewoon van de apotheek. Maar dat wil niet zeggen dat het minder schadelijk is. Het is voor tijdelijk gebruik, en voor heftige situaties, niet om op te blowen en trapmuziek te maken.’

Nu is $KEER & BOO$ bezig met kilometers maken. In stormtempo heeft hij zich ontwikkeld tot één van de meest productieve rappers van Nederland, en heeft hij samenwerkingen met Faberyayo, Ray Fuego, de Belgische hiphopsensatie Zwangere Guy en natuurlijk de Slenterprise crew op zijn naam staan. De afgelopen twee jaar bracht hij zes mixtapes en EPs uit, waaronder een boombap-tape geïnspireerd door oldschool rappers zoals Roc Marciano, en duistere traptapes vol fluisterhiphop waarvoor inspiratie uit de Raider Klan hoek kwam. Ook in zijn muziek is een verandering van perspectief hoorbaar: ‘Vroeger was ik vooral boos. Nu merk je echt dat ik motivatiemuziek maak. Ga niet wachten, ook niet op anderen. Als je iets van je leven denkt te kunnen maken door iets wat je doet, ga dat gewoon doen.’

Tegenwoordig ziet zijn leven er heel wat rooskleuriger uit. ‘Alle negatieve dingen nemen af met iedere tape, elke performance. Vroeger was ik heel agressief, had ik veel problemen met de politie, maar hoe meer ik in de studio ben, hoe meer geld ik ervoor zie. Normaal geld, wit geld. Dat pusht me ook om meer shit te maken.’

Het doel? Nooit meer skeer zijn, grijnst hij. ‘En dan gaat die nameflip ook zeker komen.’

$KEER & BOO$ treedt op 2 mei op in Garage Noord in Amsterdam, 19 mei in de Melkweg tijdens de Melkweg Infected Tour en op 30 mei staat hij op hiphopfeest Brotherhood in Nijmegen.