De Staat, wie is er niet groot mee geworden? Negen jaar geleden speelde de rockgroep uit Nijmegen z’n eerste Lowlands-show, sindsdien zijn Torre & Co uitgegroeid tot vaste waarde in de festivalweide. Ze stellen eigenlijk nooit teleur. Sterker nog: de Nijmegenaren schakelen elke keer weer op. Met die gigantische machine in 2011 bijvoorbeeld, met de Bono-waardige cameratruc en de vleesdraaikolk van ‘Witch Doctor’ in 2016.
En dat was alweer de zaterdag van Lowlands 2018. Een dag zonder al te wereldschokkende sets, maar wel met een fiks aantal kandidaten voor de podiumplaatsen. Wat waren de uitschieters dan? We maken aan het eind van festivaldag twee de balans op in de Top 5 en stuiten op een grime-ster, een Canadese ijspegel, een oude Amerikaanse bekende, een aanstormende subtiele songwriter en ongrijpbare rockband van eigen bodem.
Weet je nog, hoe Grizzly Bear heel even de grootste indieband leek te worden? Dat gekke pianoriffje van ‘Two Weeks’ dook overal op. Autoreclames, slomo’s in reisseries, tegelijk duikelden obscure blogs over elkaar heen om te duiden hoe goed de band uit Brooklyn wel niet was. Nu, die tijden zijn voorbij. Maar dat zegt niks over een show, blijkt.
Het is knap hoe Tessa Douwstra, zangeres en vrouw achter Luwten, op haar debuut zoveel nummers heeft geschreven die stuk voor stuk eigen zijn, maar toch een geheel vormen. Luwten opereert op het gebied van de gevoelige elektronische indiefolk, maar weet in elk nummer andere stappen te zetten. Ze is nooit tevreden met het traditionele, lijkt altijd op zoek naar een vergezicht, zonder het met grote trom aan te kondigen. Het is deze finesse die er mede voor zorgt dat haar Lowlands-optreden zo’n succes is.
Constant heb je het gevoel dat er iets kan gebeuren. Een sonar galmt waakzaam, een kale snare ratelt plots wat feller, een kick duikt op. En net als je denkt dat het plankgas rechtdoor gaat, laat hij drie verdiepingen lager het onheilspellend donderen. Alsof er diep onder de Bravo een nog grover feest gaande is. Het helpt zelfs dat het af en toe mis gaat en er abrupt een laag ingeschoven wordt. Het maakt duidelijk hoe hij zichzelf uitdaagt en pusht.
Grime o' clock in de Bravo. Vorig jaar stond de Noord-Londense koning Skepta nog op deze spot, nu dient een Zuid-Londense kroonprins zich aan. In een van z'n hits stelt-ie zich in dik accent voor: 'State your name, cuz. Stormzy, innit. And what are we doing today? Rapping, init.' Zo simpel blijkt dat vandaag niet te liggen. Stormzy vraagt om de grootste pit die de Bravo ooit gezien heeft en krijgt 'm nog ook.
Meer Lowlands 2018?
Volg Lowlands via ons dossier.