Wat typeert 2015 voor St. Paul? “Voor mij is dit het tijdperk van een enorm gat tussen de bovenlaag, de hits die je op de radio en bij de bakker hoort, en de onderkant: de blogcultuur. Ik heb het idee dat de liefhebber aan de onderkant naar zijn eigen dingetje luistert, en er heel weinig gemene delers meer zijn. Iedereen heeft zijn eigen favoriete blog.”
Song van het Jaar: de favorieten van DJ St. Paul
De dj-shortlist met dé drie St. Paul hits van 2015
Voor de dj-shortlist belde Roosmarijn woensdagavond met Paul Nederveen a.k.a. DJ St. Paul; “de man die gerust van een oude Oasis-plaat doorgaat in een nieuwe Kendrick.” Hij draait ieder jaar op Lowlands, Into The Great Wide Open en staat al bijna 18 jaar iedere donderdag in Tivoli(Vredenburg) met Pop-O-matic. Binnenkort verwelkomen ze de miljoenste bezoeker. Wat zijn St. Pauls songs van het jaar?
De perfecte afsluiter: Gallant – Weight In Gold
“Ik ben een enorme soulfan, maar qua nieuwe soul klinkt het toch heel erg retro, dus grijp ik naar de oude dingen. Maar er is wel een leuke substroming gaande in de elektronische soul als Nao, Kwabs en Gallant. Zijn Weight in Gold is zo’n fantastische licht elektronische soulballade, voor mij de ideale afsluiter. Ik probeer elke week met iets anders af te sluiten, maar ben al meerdere malen op deze uitgekomen. Het is heel ingetogen, maar in het refrein zwelt het weer aan. Heel traag tempo, maar het pakt een grote zaal wel in: heel goed gezongen, geweldig geproduceerd en ook wel een beetje het einde der tijden. Het feestje is wel afgelopen, daarna.”
Meest gedraaide plaat: Kendrick Lamar – King Kunta
“Daar kan ik heel makkelijk antwoord op geven: dat is King Kunta. Er zijn zelfs momenten dat ik denk: ga ik hem nou weer draaien? En vervolgens denk: ja, ik ga hem weer draaien! Het is op de een of andere manier de ultieme cross-overplaat, ik vind het tof om verschillende genres in één set te stoppen, en waar je ook van houdt: op King Kunta dans je gewoon.”
De floorfiller: Tame Impala – The Moment
“Ik zat net een beetje te mopperen dat er aan de onderkant weinig artiesten zijn die de gelederen sluiten, waar iedereen van houdt, maar er is een band die daar een uitzondering op is: Tame Impala. En dan vooral Let It Happen, die wordt ook in house sets gedraaid en komt op allerlei plekken – clubs, festivals – terug op de dansvloer. Ik vind dat nummer echt een 8, heel vet, maar The Moment van hetzelfde album vind ik nog een dikkere track. Een stormvloedkering van een productie.”