Allah-Las, Lowlands India, zondag 23 augustus 2015 

Het verhaal van de Amerikaanse retropopband is eigenlijk te mooi om waar te zijn. De bandleden werkten samen in een enorme platenzaak in L.A. en dachten dat ze ook wel een bandje konden beginnen. Zo geschiedde en niemand minder dan retropopzanger Nick Waterhouse produceerde hun titelloze debuut. Vorig jaar verscheen hun tweede album Worshop The Sun. 

Het is moeilijk een nummer uit de set te halen dat er bovenuit stijgt. Dat is zowel een compliment als een euvel. Als we dan toch moeten kiezen is 'Tell Me', hun allereerste single van hun debuut het meest memorabele nummer, vanwege het meezing gehalte.

Meteen al vanaf de eerste gitaar aanslagen van opener 'Busman’s Holiday' weet je dat het wel goed zit. Dit wordt een set zorgeloos genieten.

De India is redelijk gevuld, maar opvallender is de schare aan weerszijden van de tent. Waarom ook binnen in een warme tent gaan rondhangen als je deze Californische open raampjes-muziek ook kunt beleven, rondhangend in het gras?

Sluit je ogen en je waant je in een VW-busje vol flowerpower in de sixties. The summer of love is here to come! Het is mooi om te horen hoe deze pastiche van de hippiesound zo lekker loom op de groove gespeeld wordt. Dat lijkt heel makkelijk, maar doe het maar eens na, daar moet je een uitstekend op elkaar ingespeelde band voor hebben. Hoogstens is tweede zanger Pedrum Siadatian als lead in een paar nummers van mindere kwaliteit dan frontman Miles Michaud, maar dat is een detail. Dit is gewoon een lekker zorgeloos uurtje retropop.