Hoe belangrijk is eten op festivals? Best Kept Secret draait toch om de muziek? De organisatie kan het niet vaak genoeg zeggen: Bij ons draait het niet om uitbundige decors, theater en ‘sfeer om de sfeer’. Het festival wil muziekliefhebbers aantrekken, en daar slaagde het de eerste twee edities goed in. Maar ze zijn natuurlijk niet gek. De liefde van de muziekliefhebber gaat door de maag. Zoals marketeer Niels Aalberts zegt: “Het is ongelofelijk moeilijk om mensen te bereiken die niet meteen aanslaan op onze line-up. Met eten kan dat wel.”
Best Kept Secret slooft zich uit met vier-gangen-proeverij
3voor12 doet voor een keer culinair verslag
Een van de beste ontwikkelingen in festivalland Nederland de afgelopen jaren: het slechte voedsel wordt meer en meer uitgebannen. Vooral het nieuwe festival Best Kept Secret sloofde zich de eerste twee edities enorm uit, met rond de vijftig originele, frisse cateraars en foodtrucks. Maar nu ieder festivalletje op de hoek de goede frieten van Pomms heeft staan, moeten de Best Kepts een tandje bij schakelen. Dat deden ze met een vier-gangen-diner waar zelfs de foodies hun vingers bij aflikten.
Foto's van je bord
En dus zit 3voor12 ineens tussen de foodies en prijswinnaars in restaurant De Klub in Utrecht, een booming nieuwe spot buiten het centrum, in een oude loods. Hier om de hoek staan de hoertjes op de Europalaan, de grote gevel waar je hier tegenaan kijkt bevat de duizenden fietsen die op last van de gemeente los geknipt zijn, daarnaast is de busremise. En toch is dit restaurant een groot succes in de stad. Net als de jongens van Village Coffee (ook betrokken bij deze avond), zijn ze nauw betrokken bij talloze festivals. Bezoekers van Into The Great Wide Open bijvoorbeeld kennen ze van de grote ontbijttent tegenover de Bolder. Buiten staat een rokende koepel die we ook kennen van festivals. Hij is van Wood Pizza, en na het proeven van hun pizza kun je simpelweg niet meer bevatten waarom Lowlands nog altijd van die smerige dikke Amerikaanse plakken serveert (en ja, op Lowlands is ook meer dan genoeg goed eten te vinden).
En dus zit 3voor12 ineens tussen de foodies en prijswinnaars in restaurant De Klub in Utrecht, een booming nieuwe spot buiten het centrum, in een oude loods. Hier om de hoek staan de hoertjes op de Europalaan, de grote gevel waar je hier tegenaan kijkt bevat de duizenden fietsen die op last van de gemeente los geknipt zijn, daarnaast is de busremise. En toch is dit restaurant een groot succes in de stad. Net als de jongens van Village Coffee (ook betrokken bij deze avond), zijn ze nauw betrokken bij talloze festivals. Bezoekers van Into The Great Wide Open bijvoorbeeld kennen ze van de grote ontbijttent tegenover de Bolder. Buiten staat een rokende koepel die we ook kennen van festivals. Hij is van Wood Pizza, en na het proeven van hun pizza kun je simpelweg niet meer bevatten waarom Lowlands nog altijd van die smerige dikke Amerikaanse plakken serveert (en ja, op Lowlands is ook meer dan genoeg goed eten te vinden).
Binnen maken foodbloggers vol enthousiasme foto’s van hun bord. Er worden zelfs complete fotosessies gedaan tegen de witte zijmuur. Het ziet er een beetje koddig uit, maar in wezen is het natuurlijk niet anders dan mijn Instagrammetjes bij concerten. Ook de Volkskrant heeft vandaag niet Gijsbert Kamer of Menno Pot afgevaardigd, maar culinair recensent Mac Van Dinther. Hij was hier eerder en deelde drie sterren uit. ‘Prima tentje’ noemde hij het. Alleen het toetje werd neergesabeld. Het schijnt al de hele dag de grap van de dag te zijn in de keuken. Op de achtergrondmuziek na - Royal Blood, Future Islands, Balthazar en de rest van de muziekline-up - is er weinig muzikaals aan deze avond, en dus zet ik ook mijn culinaire pet maar eens op en ga ik me buigen over een in rode wijn gestoofde knolselderij met een brique van prei en een truffelpuree.
Ballen met truffels
Kun je festival-eten naar een restaurantsetting vertalen? Nou ja, niet één op één natuurlijk. Het lukt nog het best bij de eerste gang - of eigenlijk: ’s werelds grootste amuse - de minipizza van Wood. Dun en knapperig, met verse prosciutto. De beste optie voor wie niet heel veel te besteden heeft en toch goed wil eten. Origineler zijn de jongens van Balls & Glory uit Antwerpen, die van de gehaktbal een culinaire aangelegenheid maken. Eerst een van kip met een warm appelgoedje erin. De varkensbal die volgt is indrukwekkender. Deze amateur-culi zet zijn mes er ondanks de waarschuwing iets te hard in, waardoor de kostbare champignon-truffel-inhoud nogal oncharmant over tafel spuit. Zonde.
Kun je festival-eten naar een restaurantsetting vertalen? Nou ja, niet één op één natuurlijk. Het lukt nog het best bij de eerste gang - of eigenlijk: ’s werelds grootste amuse - de minipizza van Wood. Dun en knapperig, met verse prosciutto. De beste optie voor wie niet heel veel te besteden heeft en toch goed wil eten. Origineler zijn de jongens van Balls & Glory uit Antwerpen, die van de gehaktbal een culinaire aangelegenheid maken. Eerst een van kip met een warm appelgoedje erin. De varkensbal die volgt is indrukwekkender. Deze amateur-culi zet zijn mes er ondanks de waarschuwing iets te hard in, waardoor de kostbare champignon-truffel-inhoud nogal oncharmant over tafel spuit. Zonde.
Het hoofdgerecht - dat met die brique - is natuurlijk veel te delicaat voor de festivalweide. Hoe moet je dit omzetten in muntjes? Vult het wel genoeg? Maar dat is het punt natuurlijk niet. Het punt is dat het ambitieniveau hoog ligt. Dit gerecht overstijgt het eetcafeniveau met gemak, en dat moet zich ook vertalen op het terrein. Er wordt hier bij Best Kept Secret ook gedroomd van een echt restaurant op het festival, maar de vraag is nog even hoe je dat leuk houdt zonder de festivalervaring te veel te doorbreken. Lowlands pionierde daar afgelopen jaar mee, met een Italiaans restaurantje met drijvende tafeltje in het meertje bij de Alpha-tent. Bij Best Kept zijn ze toch nog even niet zo ver.
Je moet het ze nageven: de foodbloggers bewijzen zich wel. In de zwarte spetters op het bord bij het toetje hebben zij zomaar nieuws gevonden. Het is geen willekeurige vlekkerij, het is een wolfsklauw, een knipoog naar de voormalige gevangenis aan het Wolvenplein in Utrecht. De jongens van Village Coffee gaan daar binnenkort een tweede etablissement openen. Dat is nou precies wat Best Kept Secret uit wil stralen: eten met een idee erachter. Intelligent en subtiel. Zo zie je maar, je kunt je maaltijd maar beter serieus nemen.