ADE15: DJ Pierre sluit 3-daagse kelderrave in totale euforie af

Mary Go Wild flikt het ook in 2015 weer

Sjoerd Huismans ,

Net als vorig jaar is de kelder van Mary Go Wild aan de Zeedijk overdag dé place to be. Met een jaartje mythevorming eroverheen is de anticipatie alleen maar groter geworden. Tot een kwartier voor het einde staan mensen in een lange rij, om een stel dj’s te gaan zien waarvan alleen de initialen zijn bekendgemaakt. Met een beetje goede wil kon je in elk geval Tommie Sunshine en DJ Pierre ontcijferen. De kater van 3 nachten is op slag vergeten, gaan!

We kennen Mary Go Wild als het gelijknamige koffietafelboek over dance en het nachtleven, ook is het een conceptwinkel aan de Zeedijk. Vorig jaar al was de kelder een groot succes van ADE Playground. De grootste dj’s kwamen gratis draaien voor 65 man, gewoon “omdat ze het cool vinden”, zoals initiatiefnemer Arne van Terphoven destijds zei. Vandaag is overigens zijn verjaardag – twee vliegen in één klap dus zo’n feestje. Dit jaar kwamen onder meer Gregor Tresher, Secret Cinema, Cinnaman, De Sluwe Vos en Nuno Dos Santos al langs. Maar de zaterdag wordt op voorhand wel heel bijzonder met in elk geval sets van Tommie Sunshine en acidlegende DJ Pierre. Tijd om maar eens een hele middag te gaan verslaan dus.

Natuurlijk is het om 14:30 al vol, met mensen die er zo fris uitzien dat dit nauwelijks hun afterparty kan zijn. Nee, dit zijn de uitslapers, met energie te over. En anders is er nog de gratis energiedrank, hoewel de meesten al aan het gratis bier zitten. Cultheld Tommie Sunshine had naar verluidt na tien minuten de rave al aan de gang en staat het eerste deel van zijn set schaamteloos hard te draaien voor de vroege middag. We kennen hem natuurlijk ook van de rock-crossovers, maar vanmiddag houdt de langharige Amerikaan - met die zonnebril op het hoofd is het onmogelijk om niet aan The Dude te denken - het bij de basis: keiharde four-on-the-floor kicks, ontsporende flangers en veel groove. Het wordt funkier en funkier als hij onder meer Marshall Jefferson’s Move Your Body draait en de kelder echt laat ontploffen bij Chic’s I Want Your Love.

Bij de laatste track gooit hij de kicks weer omhoog en wordt coulant ook maar het volume van de speakers verder opengeschroefd door een Mary Go Wild-medewerker. Toch blijft het de vraag wat Sandrien (de 's' op het programma) kan uithalen na zo’n Chic-hoogtepunt. Donderdag zagen we haar bij ZeeZout met een house-set; normaal gesproken zal keiharde techno toch het plan van aanpak zijn. Dat blijkt zeker zo te zijn: het eerste halfuur kan nog gezien worden als overgang met platen waar nog wel eens een stukje vocals op te horen is, maar daarna schakelt ze op naar standje ruzie-met-de-hele-gracht. De al weer wat voller gestroomde kelder gaat bizar hard. Hoe gaat ze dit nog een uur volhouden? Het antwoord blijkt even terugschakelen naar een lager tempo, een teruggeschroefde bas en een overstuurde synth als een cirkelzaag. De aangekondigde 'RM' op het programma leidde tot allerlei speculaties. Ron Morelli? Nee hoor, tot gejuich van het publiek komt Benny Rodrigues met zijn imposante gestalte de trap af en loopt droogjes richting de decks. Hij zal draaien onder zijn techno-alias ROD Malmok. Fraaie cover-up. Sandrien is blijven hangen en wordt al snel gevraagd voor een b2b. Vanaf dat moment kan deze middag echt niet meer stuk. In een ongelofelijk goede sfeer horen we vroeg in de set onder meer Underground Resistance en blijkt dit kleine publiek gewoon nóg blijer te kunnen worden. 

DJ Pierre is al in het huis en neemt het om half zeven over, al na tien minuten bevestigt hij zijn status met een extreem hoekige, knetterende acid-track. Als onderdeel van Phuture stond hij aan de wieg van het genre, zoals hij mocht vertellen op de conferentie. Een track als Phuture Jacks blijkt nog maar weinig aan kracht te hebben ingeboet en wordt met gejuich ontvangen. Maar dat is zeker niet het enige dat deze pionier uit Chicago laat horen, ook soulvolle deephouse als The Nightwriters’ Let The Music (Use You) komt langs. Een klein half uur voor het einde laat hij de Mary Go Wild-kelder hét ultieme moment van euforie beleven na drie dagen raven zoals raven ooit bedoeld was. De hele kelder brult Relight My Fire mee, het zweet druipt inmiddels van het plafond, de ruiten zijn beslagen, de rookmachine is overbodig, maar toch zie je geen hand meer voor ogen…. Slim van Pierre om ruim voor het einde te pieken, want je kunt op je vingers natellen dat mensen sluitingstijd (20:00) zo meteen mééééér gaan willen. En natuurlijk is de échte piek afsluiter Acid Tracks van Pierre’s groep Phuture. Nog even psychen met een publiek dat door de bank genomen piepjong was toen deze track uitkwam. De sfeer van Mary Go Wild is dan te vergelijken met ouderwetse raves; de vele jonge mensen binnen bewijzen dat DJ Pierre en deze kelder weinig met jeugdsentiment te maken hebben. Dit is zoveel urgenter. Volgend jaar weer graag.