De tien beste Daryll-Ann liedjes

Clubtour vanavond van start in Doornroosje, morgenavond live in 3voor12 Radio

Mark Siera ,

Al maanden wordt de Daryll-Ann motor warm gedraaid. Shows in kleine clubs in onder meer Leeuwarden, Leiden en Rotterdam zorgden voor hysterisch goede reacties, en ook op Noorderslag stalen 'oudjes' Jelle Paulusma en Anne Soldaat de show van het aanstormende talent. Morgenavond staat de band in 3voor12 Radio, vandaag begint in Doornroosje in Nijmegen de officiële clubtour van de herenigde band en bijna alle shows zijn al uitverkocht. Op verzoek van 3voor12 liet Daryll-Ann liefhebber Mark Siera van platenzaak Velvet in Leiden zijn licht schijnen over de beste liedjes van het Excelsior-kroonjuweel. In tien songs door het oeuvre.

Decibel (Renko)
Tijdens het punky en rammelige Renko was Daryll-Ann misschien compositorisch nog niet helemaal tot volle wasdom gekomen, maar er staan wel een paar fantastische liedjes op. Het openingsnummer Decibel laat horen waar Daryll-Ann in de toekomst toe in staat is; puntige en snerpende liedjes met mooie koortjes en dito melodieën. Verschenen op het befaamde Kelt label.

The Doctor & I (Seaborne West)
Op Seaborne West staan hits. Stay had er een kunnen zijn, maar ook The Doctor & I is daar een uitstekend voorbeeld van. Rock'n-rollende gitaarlicks die uit de koker van Keith Richards hadden kunnen komen kleuren het intro in, de coupletten hebben een opbouw die Frank Black had kunnen bedenken, het refrein is van Carole King. Take it as it comes!

Always Share (Daryll-Ann Weeps)
Verbeten rockende muren van gitaren zijn het vervolg op de wat ondefineerbare opener Tools R Us. Kort en puntig als op hun debuut en tweede album, maar met een verbetenheid die je naar de strot grijpt; er is geen ontkomen aan. Het tempo ligt hoog en na drieënhalve minuut gaat de plaat medogenloos verder met A Proper Line. Always Share was een live-favoriet bij de eerdere shows dit jaar. Het bewijs daarvan is onderstaande opname van Noorderslag.
 

A Proper Line (Daryll-Ann Weeps)
Een perfect popliedje met een meeslepende opbouw, geweldige melodieën, prachtige koortjes en gedistingeerd arrangement dat vooral in de subtiele dingen zit; het kleine tamboerijntje hier en daar, het zacht wiegende koortje, de heerlijk uitbundige drumfills van Jeroen Kleijn en het bijna machinaal aandoende gitaarspel van Anne Soldaat.

Tremble Forte (Daryll-Ann Weeps)
Zoals zoveel liedjes op Weeps (Mean Love, Safe Beef en Scott & Lesley bijvoorbeeld) een heel a-typisch popnummer, zoals alleen The Beach Boys dat in hun experimenteerdrift konden. Tremble Forte begint bijna jazzy, maar met een schijnbaar onzorgvuldige opbouw, geraffineerd gebracht tot de eerste zangmelodie. Een melodie die inderdaad uit de pen van Brian Wilson had kunnen komen en met een bijna Spaans aandoende repetatieve gitaarsolo op het eind.

All By Myself (Happy Traum)
Happy Traum is meest toegankelijke plaat van Daryll-Ann. De ogenschijnlijk tegenstrijdige titel is ontleend aan de New Yorkse folkzanger Happy Traum, een voorloper van Bob Dylan eind jaren ‘50. De muziek uit die tijd klinkt ook door in de melodieën op Happy Traum. All By Myself klinkt als een traditional uit die jaren maar ingekleurd met een westcoast ‘70s-kleurdoos. De enige manier om de evergreen van Eric Carmen met dezelfde titel te doen vergeten. Toch wel opmerkelijk dat Daryll-Ann dit liedje koos voor hun comeback minuut bij DWDD.

Surely Justice (Happy Traum)
Het enige success(je) als single dat voor de band weggelegd was. ‘Got me thinking about the law, got me thinking about the law’, de hoge en naïeve melodie blijft in je hoofd vastzitten. Ook de rest van de tekst ‘I sing to neighbours in a funny way, Hoping they will wonder why I smile, It's supertuesday on a Friday-night’ doen denken aan de onbezorgde jaren ’50 van vetkuiven, leren jacks, meisjes en sigaretten.

A Piece Of Work (I’m Trying Her) (Trailer Tales)
Een hypnotiserend nummer met een typisch ‘60s ritme (Tomorrow Never Knows – The Beatles), live vaak psychedelisch en uitgesponnen gespeeld, bij deze tour tot nu toe van de setlijst verdwenen. Hoogtepunt van het grotendeels folky album Trailer Tales.

Swords & Words (Trailer Tales)
Jelle Paulusma nam Trailer Tales grotendeels alleen op in caravan. Vandaar dat de plaat bedachtzamer, intiemer, maar vooral minder als band klinkt. Swords & Words is een klein liedje dat qua arrangement doet denken aan de liedjes op Happy Traum. Trailer Tales is de enige plaat waarin de teksten waren afgedrukt en daar ligt in deze liedjes ook veel meer de nadruk, alleen al de opening breekt je hart: ‘It took a while until I shook the battle of my back, this dustyfied dimension took the locker from my head, we didn’t get along too well.’

The Movin’ Men (Don’t Stop)
Op Don’t Stop, de laatste plaat van Daryll-Ann (verklaart u die titel?), klinkt Daryll-Ann weer als band. Live opgenomen in de studio, zonder al te veel gerotzooi na afloop klinkt Don’t Stop fris en rockend. Op The Movin’ Men laat Anne Soldaat zijn songschrijverstalenten horen. Beach Boys, Beatles, maar ook Neil Young & Crazy Horse klinken door.

Cover: Thirteen van Big Star
Daryll-Ann heeft met z’n B-kanten en zijprojecten laten zien uitstekend liedjes te coveren. Kleine akoestische liedjes coverderen ze als hardrockende tributes: Polly (Nirvana), Ik ben Ik (Boudewijn de Groot) of Hot Smoke & Sassafras (Bubbly Puppy) zijn daar prima voorbeelden van. Met Thirteen van Big Star of Belle Helene van Doe Maar doen ze precies het tegenovergestelde. Voor zover het al geen kleine liedjes waren, maakte Daryll-Ann ze nog kleiner en daardoor misschien wel krachtiger.

 Daryll-Ann speelt donderdag 27 februari live in 3voor12 Radio, van 22:00 tot 01:00 uur op 3FM.