SOHN, Lowlands Bravo, zondag 17 augustus 2014
Lowlands 2014: SOHN probeert het met zo'n typische zondagshow
En slaagt daar slechts te nauwernood in
Vorig jaar werd SOHN op het allerlaatste moment ingevlogen toen London Grammar afzegde. Uiteindelijk stond er maar een mannetje of tien bij die show, grapt de Oostenrijkse Brit. Het is intussen hard gegaan, zijn album kreeg veel aandacht in de media (Album van de Week op 3voor12) en de Bravo is dan ook goed gevuld. Nu nog zorgen dat hij de tent plat speelt, zodat hij ergens in de toekomst misschien naar een grotere tent mag opschalen.
HET CONCERT:
DE ACT:
Vorig jaar was SOHN een van de grote ontdekkingen op Eurosonic. Met alleen nog een klein EP'tje op zak speelde hij zijn allereerste live show ooit, daar in Groningen. Dat het een succes werd, kwam vooral door de ijzersterke song 'The Wheel', waarop hij zichzelf prachtig loopte met een verder spaarzame begeleiding. Op zijn album heeft hij die sound uitgebreid met flink wat synthesizers, maar de kern is nog steeds indie r&b (voor zover dat een genre is), in het straatje James Blake, Chet Faker en Baths, maar SOHN kleurt net iets meer binnen de lijntjes.
HET NUMMER:
Uiteindelijk is de doorbraak track nog steeds verreweg het beste. 'The Wheel' staat natuurlijk als laatste op de setlist en wordt met gejuich onthaald.
HET MOMENT:
Het grootste deel van de show zit het er in maar komt het er niet helemaal uit. Het trio wil de diepte in, maar mist de nummers die zich daar echt voor lenen. Pas als na drie kwartier 'Artifice' wordt ingezet, slaat de vonk over op het publiek. Maar het is vooral in 'Lights' dat eindelijk die diepte gevonden wordt. Het langgerekte outro schudt het publiek wakker en krijgt het in beweging. Zonde dat dat pas zo laat gebeurt, want twee nummers later zit het er al weer op.
OOK OPMERKELIJK:
Bij het eerste nummer klinkt de zang nog wat onzeker. Net niet vals, maar je hoort twijfel. Zou SOHN toch nog moeten wennen aan zo'n goed gevulde festivaltent, of had hij het gisteren ook net iets te laat gemaakt? In de nummers erna herpakt hij zich gelukkig en klinkt hij glashelder.
HET PUBLIEK:
Het publiek is nog niet helemaal wakker, of misschien helemaal bedwelmd. Pas in de tweede helft van de show klinkt het applaus pas echt gemeend en enthousiast.
HET OORDEEL:
De opbouw van de set is bijna perfect voor een zondag. Rustig beginnen en langzaam het publiek in beweging krijgen en naar binnen trekken. Maar dat lukt uiteindelijk te nauwernood. Grootste schuldige is het toch wat zwakke materiaal. Zo sterk als 'The Wheel' en 'Artifice' zijn, zo nikszeggend is de rest. Op het album komt hij daar nog mee weg, vooral door de spannende productie waar bijvoorbeeld de zang soms opeens afbuigt in een synth lijntje. Live lukt het hem niet. Geen ramp, maar door de gekozen opbouw en simpele lichtshow wordt de focus wel nadrukkelijk op het materiaal gelegd. Een uur boeien lijkt voorlopig nog te veel gevraagd voor SOHN.