Neneh Cherry & RocketNumberNine, Into The Great Wide Open, Fortweg, zaterdag 6 september
ITGWO14: Grillig feestje van Neneh Cherry & RocketNumberNine
Zangeres kampt met de griep
“Ik ken eigenlijk alleen Buffalo Stance!”, zegt een dame die duidelijk al een paar wijntjes teveel op heeft voorafgaand aan het optreden van Neneh Cherry. Oei, die gaat een zware avond krijgen. Dat was in elk geval de prognose vooraf: het spannende nieuwe materiaal dat Neneh samen met elektronisch duo RocketNumberNine maakte blijkt er eigenlijk uitstekend in te gaan. Met dank aan haar grenzeloze enthousiasme, want van haar stem moet ze het - vanwege een virusinfectie - vanavond niet hebben.
HET CONCERT:
DE ACT:
We kennen Neneh Cherry vooral vooral door haar samenwerking met Youssou N’Dour op de wereldhit 7 Seconds uit de jaren negentig. Eerder scoorde ze zelf nog de wereldhit Buffalo Stance en leek ze een popster van Madonna-status te kunnen worden. Maar dat heeft - na jaren van relatieve stilte - allemaal weinig meer te maken met de Neneh Cherry anno nu. De Zweedse zangeres kwam vorig jaar uit het niets met de grillige elektronicaplaat Blank Project, razend spannend geproduceerd door Four Tet en ingespeeld door live danceduo RocketNumberNine, dat er vanmiddag ook bij is. “Mainstream pop is voor de kids, en daarom heb ik welbewust een stap naar links gezet”, zei ze begin dit jaar tegen 3voor12. “Ik hoef me niet druk te maken over de nieuwste trends, en kan op basis van mijn naam nog altijd voor tussen de 300 en 500 mensen per avond optreden.”
HET NUMMER:
Blank Project blijkt compleet langs de overgrote menigte van het publiek te zijn gegaan. Maar wat is het dan knap hoe Neneh Cherry en RocketNumberNine mensen die maar één nummer kennen, inpakken met die elektronische composities die echt niet zo makkelijk in het gehoor liggen. De spannendste daarvan is Everything, het slotnummer van de plaat met zo’n typische Four Tet beat. "Got my fingers in my ears I can't hear you, what I don't hear can't upset me. What I don't know I can't fear can't upset me, cannot touch me, don't stress me", zo zingt Cherry de kleine en grote frustraties uit haar leven weg.
HET MOMENT:
Jaaaaa, daar is hij dan toch. Als allerlaatste nummer begint dan toch nog Buffalo Stance, hoewel Neneh Cherry al lang over haar tijd heen is. Natuurlijk danst en zingt iedereen het mee. Heel erg uit de toon valt de song – toch wel stevig in de guilty pleasure categorie – eigenlijk helemaal niet, want RocketNumberNine blijkt Buffalo Stance stevig onder handen te hebben genomen. Er gaat van alles fout: Eerst moet hij helemaal opnieuw maar ook de tweede keer vergeet Neneh wanneer het refrein begint, wanneer het tijd is om te rappen, eigenlijk alles. Gelukkig weten de toeschouwers het wel.
OOK OPMERKELIJK:
De knallende show van de jongens van Jungle By Night, die er net voor zorgden dat het terrein van het Fortweg-podium overvol raakte, blijkt niet langs Neneh Cherry te zijn gegaan. “Who was the band that played before us?” vraagt ze. “That was some serious new funky shit!”
HET PUBLIEK:
“Neneh, Ne Ne Ne Neh, Ne Ne Ne Neh, Ne Ne Ne Neh Cherry!” Inderdaad, op de beat van There’s No Limit. Neneh Cherry krijgt even de nodige liefde vanuit het publiek na een nummer waarbij haar verzwakte stem het niet hield. Het moge duidelijk zijn: de sfeer zit er hier uitstekend in, ook al zijn de meeste mensen onbekend met Blank Project. Bij het opzwepende einde van Dossier wordt al flink gedanst en bij het daaropvolgende Buffalo Stance kan het natuurlijk al helemaal niet meer stuk.
HET OORDEEL:
Dezelfde vrouw die vooraf verklaarde alleen Buffalo Stance te kennen, reageert verheugt als Neneh Cherry in haar XL-legerjas het podium op komt lopen. Ze ziet er nog precies zo uit als twintig jaar geleden! (Echt verbluffend, trouwens) Maar oei, als ze begint te zingen lijkt het aanvankelijk alsof haar stem de tand des tijds minder heeft doorstaan. Maar al bij het tweede nummer kondigt de zangeres lachend aan dat ze een flinke virusinfectie te pakken heeft. Hevig hoestend slaat ze zich door een optreden heen waarvan overigens ook het geluid niet optimaal is. Dat dat lukt, heeft natuurlijk te maken met de uitstekende muzikanten van RocketNumberNine, maar vooral met haar geweldige charisma. Cherry is een beetje de gezellige tante die je iedere familie gunt. Flirten met de eerste rij, fouten weglachen en uitbundig dansen; ze heeft er duidelijk zin in ondanks de griep. Dat je op die manier behoorlijk progressief materiaal weet te slijten aan een publiek dat alleen de oude hitjes kent, verdient natuurlijk respect. En dat krijgt ze ook. Zelfs een Fries eiland bedanken met “Thank you Groningen!” kan vanavond zonder dat de hooivorken erbij worden gehaald.