Larry Gus, Into The Great Wide Open, Bospodium, zaterdag 6 september
ITGWO14: Verlate Larry Gus zegt sorry met extra chaos
“Shit happens”
De blik van Larry Gus wordt vanonder zijn borstelige wenkbrauwen alsmaar chagrijniger. Zijn optreden is nu al bijna een halfuur verlaat door technische problemen. Als hij dan eindelijk kan beginnen, heeft hij wel iets in te halen. Maar dat gebeurt uiteraard ook, met een optreden dat je zou kunnen samenvatten als één grote, hyperactieve Wiedergutmachungsschnitzel.
HET CONCERT:
DE ACT:
Op welk Nederlands festival heeft Larry Gus dit jaar niet gestaan? Aan het begin van het jaar ging Eurosonic al voor de bijl voor de eclectische samplepop (denk aan een elektronische en nóg hyperactievere versie van Animal Collective) van de freaky Griek die live een stuk energieker is dan op zijn rijk georkestreerde plaat Years Not Living. Daarna volgden onder meer Motel Mozaïque, Best Kept Secret en Lowlands. Later dit jaar staat ook nog het Utrechtse Catch op het programma. Goed, nu is eerst ITGWO aan de beurt. Eens kijken of de bezwerende beats, ontelbare samples en onuitputtelijke energie van Larry Gus ook het publiek bij Bospodium in extase kunnen brengen.
HET NUMMER:
Het is al veel vaker gezegd: The Night Patrol (A Man Asleep) blijft het nummer waarin Larry Gus zijn gekte het beste weet te kanaliseren in iets wat best een aanstekelijke popsong is. Toch gaan we deze keer maar eens voor een andere track: The Eternal and the Ephemeral. Aan het begin gespeeld als de gekte nog lang niet aan zijn max zit, maar zeker een nummer dat het feestje aan de gang krijgt door Gus’ maffe, hoge zang en wilde percussiesamples. De eerste crowdsurfer bij het Bospodium vanavond meldt zich; er zullen er nog vele volgen.
HET MOMENT:
We staan al een halfuur te wachten op Larry Gus als er eindelijk een doorbraak lijkt aan te komen. De geluidsman heeft zich verplaatst van zijn booth naar de zijkant van het podium en alle apparatuur lijkt eindelijk te werken. “It’s ok, I can start”, zegt Larry Gus droogjes tegen de pauze-dj. Maar in plaats van dat te doen vindt hij het tijd om zich te verontschuldigen – soort van. “Shit happens”, zegt hij om in een moeite door te vertellen over de keer dat hij zelf in zijn broek had gescheten en over zijn baby aan wie hij nog steeds een hekel heeft (zoals hij ook zei tegen 3voor12). Wie dacht dat ITGWO een kindvriendelijk festival was, heeft even niet op Larry Gus gerekend. Hij zal het vast niet zo kwaad bedoelen.
OOK OPMERKELIJK:
Uiteindelijk zijn de hi-hat en de snaredrum die Larry Gus live meeneemt maar niet aangesloten; dat ging ‘m door alle technische fuck-ups niet meer worden. Maar niet getreurd, Larry mept er gewoon zo hard op dat het voor de mensen vooraan helemaal niet meer zo opvalt. Wel sfeer- en chaosverhogend eigenlijk.
HET PUBLIEK:
Het gaat eigenlijk zo als bij elke andere Larry Gus-show: de eerste paar minuten staan mensen nog te kijken van: wat moeten we hiermee? Maar dan verspreidt het virus zich als een olievlek over het publiek en zie je de een na de ander het verliezen. Moshpits en al dan niet geslaagde podiumduiken volgen, een meisje redt het tot halverwege de kuil. Vooraan tilt een gast elk willekeurig meisje uit het publiek op om er een eind mee te gaan lopen. En als Larry zich zelf in de pit mengt, is de chaos natuurlijk helemaal compleet.
HET OORDEEL:
Hij heeft als een bezetene staan gillen, elke hoek van het podium al zijn rare dansmoves laten zien en zweet zich kapot. Vastbesloten is Larry Gus om alsnog een heel uur te gaan spelen, ook als de stage manager wel heel zenuwachtig begint te kijken. Nog eentje, gebaart Gus met een blik van: kom op nou. En vooruit, hij mag zijn set afmaken. Maar voor het publiek is het niet genoeg: als een stel compleet losgeslagen wildelingen blijven ze schreeuwen om meer. Helaas gaat het niet gebeuren, maar de wederom uitzinnige reactie roept wel de vraag op: waar eindigt de Larry Gus hype? Tot nu toe is hij elke keer weer nét een stukje strakker. In letterlijk opzicht zelfs, elk optreden lijkt zijn buik weer een klein stukje slanker te zijn gedanst. Zal zijn show op 31 oktober bij Catch in het Utrechtse TivoliVredenburg nog beter zijn?