Hallo Venray, Into The Great Wide Open, Fortweg, zaterdag 6 september
ITGWO14: Heerlijk groezelige noiserock van Hallo Venray
Iggy Pop, Neil Young, en Lou Reed met een Blues Brother in de blender
Henk Koorn kondigt zijn eigen band nog een keer extra aan: “Wij zijn Hallo Venray. Veel plezier, tot over twintig seconden.” Het biertje in zijn hand is aan de spraak te horen niet de eerste. Als je ze niet hoort spelen verwacht je er niet te veel van. Drie oude mannen die er uitzien of ze leven zoals ze klinken. Groezelig en onbegrepen. Maar dan 'Controversy!'
HET CONCERT:
DE ACT:
Hallo Venray is rauw. Als Henk Koorn (zang/gitaar), Henk Jonkers (drums/zang) en Peter Konings (bas) leven zoals zij live klinken is een dokter op speeddial niet onverstandig. Alsof Lou Reed, Neil Young en een Blues Brother in de blender zijn gestopt met Iggy Pop. Interactie met het publiek is er weinig, Op een enkele aankondiging van een nummer en een korte Q&A voor Jungle Town (het op een-na-laatste nummer) na. Hallo Venray speelt gewoon. Soms ingetogen maar dat kan omslaan naar groezelige rock en roll, punk en noiserock. In 1989 verscheen het eerste album van Hallo Venray al. De set van vanavond volgt grotendeels de tracklist van Show, hun twaalfde plaat, die eerder dit jaar verscheen.
HET NUMMER:
'Show' is net afgelopen, een wat zwaarder nummer dan het eerder gespeelde. Een bijna zeurderig thema dat uitmondt in een gefreakte gitaarsolo, om daarna in een repetitieve, dronende baslijn te eindigen. Een paar mensen zijn hierbij weggelopen. Zonde, zij missen 'Controversy,' een traag gespeelde Prince-cover. Voor het eerst echt ingetogen, het begint bijna jazzy. “Was I good for you, was I what you wanted me to be?” Zingt Koorn het voor de weggelopen mensen? Later zwelt het aan, meer distortion over de gitaar en de drums versnellen. Koorn bidt het onze Vader terwijl er een muur van geluid ontstaat. De lichtshow vult het perfect aan en dan plotseling verstilt het weer. “Do I believe in God, do I believe in me?” Het kwam binnen.
HET MOMENT:
Als Henk Koorn Jungle Town aankondigt voelt hij zich genoodzaakt er nog wat over te zeggen. Het is naast Favorite Uncles ("Dit liedje gaat over mijn favoriete ooms") het enige nummer waar hij iets over de inhoud zegt. "Jungle Town gaat over een priester die naar het oerwoud gaat om daar evangelisch werk te verrichten, daar geen woning kan vinden, en onverrichter zake weer naar huis keert." Vervolgens begint hij in de microfoon te schreeuwen. Iets onverstaanbaars dat op Afrikaans lijkt. Dit mondt uit in een Q&A met het publiek die hij afsluit met: "Ok, dit was het voor de publieksparticipatie." En dat vijf minuten voor het einde van de show, hilarisch.
HET PUBLIEK:
Het was zeker niet druk bij het podium aan de Fortweg. Bij het eerste nummer (Airy) staat een kluitje mensen de kat uit de boom te kijken. Na een paar nummers is er wat publiek vertrokken en bijgekomen, veel zal het niet zijn. De mensen die er staan luisteren aandachtig, daar is het de muziek ook voor. Ondanks het magere applaus tijdens de show wordt tegen het einde wel duidelijk dat Hallo Venray in de smaak valt. “Zitten jullie er al doorheen?” Vraagt Koorn, en kijkt op de klok. “We hebben nog tien, nee vijf minuten.” Het publiek antwoordt door te scanderen, “tien! Tien! Tien!” Het is mooier dan applaus, laat die mannen spelen. We krijgen nog twee nummers.
HET OORDEEL:
Onbegrepen? Ik weet het niet, maar Hallo Venray had meer publiek verdiend. De setting aan de Fortweg was mooi. Het podium heeft wat weg van een kleine vliegtuighangar. Het werd donker tijdens de eerste paar nummers en de mannen stonden regelmatig in een rode waas van de spots en rookkanonnen. Het droeg bij aan de gruizige sfeer van de muziek, het werkte. Jammer dat het geluid wat tegenzat, vooral in het begin waren vocalen vrijwel onverstaanbaar. De act werd sterker naar het einde toe, met 'Controversy' als duidelijk kenterpunt. Ik wil ze zeker nog een keer zien, en het liefst in een groezelig zaaltje.