Fickle Ghost is het psychedelische DIY-folk-experiment van Rosan Vloedgraven. Live wordt zij omringd door drie vrouwelijke muzikanten en een mannelijke muzikant. De band maakt rustige, dromerige muziek met veel instrumenten, waaronder een accordeon, een cello en een spaanse gitaar. De manier van zingen van Vloedgraven doet soms denken aan Björk. Er wordt met gevoel gezongen, maar uiterlijk lijkt de zangeres vrijwel het gehele optreden onbewogen, en dat heeft wat bevreemdends. De verwondering die de band met het bijzondere optreden aan het begin opwekt blijft in de Walrus niet hangen. De muzikale stukken van de in zichzelf gekeerde muzikanten blijken soms te lang om het luidruchtige publiek te boeien. Maar op ieder potje pas een dekseltje. Het is makkelijk voor te stellen dat Fickle Ghost veel beter tot haar recht komt op een festival met spiritueel gelijkgestemden.

Vikings in Tibet is anderhalf jaar geleden opgericht door de gebroeders Gooskens. Ze gingen als duo van start, maar sinds een jaar is Vikings in Tibet een heuse vijfmansformatie. Vikings in Tibet maakt naar eigen zeggen ‘dromerige, sfeervolle folk/pop met hier en daar wat bosgeluiden’. De muziek is inderdaad dromerig en de nummers werken mooi naar climaxen toe. De bandleden hebben er vanavond duidelijk zin in. Hoewel het mooi is om te zien hoezeer ze opgaan in hun eigen muziek, gaat het wat ten koste van het contact met het publiek. Maar laten we dit wijten aan gebrek aan podiumervaring en daarvan kan de band de komende dagen genoeg op doen, want zij treden het Eurosonicweekend maar liefst zes keer op. (Hier bijvoorbeeld)