HET CONCERT
Sky Pilots, Marathonzaal, zaterdag 18 januari 2014

DE ACT
De nieuwe band Sky Pilots, aangekondigd met wat bombarie, wordt officieel gedoopt op Noorderslag. In de aanloop speelt het kwartet een aantal try-outs in het land. De druk lijkt hoog, want bleke, strakke koppies betreden het podium. Bij het eerste nummer ‘Everybody’s Messing Around’ gaat het eigenlijk al direct goed. De band is goed op elkaar ingespeeld en Matthijs van Duijvenbode loopt als een jonge Mick Jagger over het podium. De muziek van Sky Pilots heeft eigenlijk ook wel wat weg van The Rolling Stones: toegankelijke sixtiespop met veel gelikte gitaarriffs, wat sambaballen en tamboerijnen, en her en der aanstekelijke achtergrondkoortjes.

HET NUMMER
‘Automatic Waves’ wordt richting het einde gespeeld. Een zorgvuldig opgebouwd nummer met een aanstekelijke melodie en doeb-doeb-doeb’jes door de achtergrondzang. Van Duijvenbode gaat los, kijkt rond en ziet een tevreden publiek. Voor het eerst komt een lach op zijn gezicht, die ook niet meer verdwijnt.

OOK OPMERKELIJK
Veel muziek van nu wordt in de studio zorgvuldig geconstrueerd, met dank aan computers en digitale technieken. Sky Pilots moet niets hebben van al die poespas en brengt 100% analoge muziek; en dan ook nog eens catchy, dansbaar en aanstekelijk. Hoezo, gitaar is dood?

HET PUBLIEK
Per nummer neemt het enthousiasme voor Sky Pilots in de zaal toe. Bezoekers houden in het begin nog afstand, maar gaandeweg gaan er meer vuisten de lucht en knikken de hoofden.

HET OORDEEL
Sky Pilots speelt een strakke set, communiceert nauwelijks met het publiek en propt een dozijn nummers in drie kwartier. De druk neemt gaandeweg af, en de kwaliteit blijft hoog. Heel origineel is het misschien niet, maar als eigen project van Matthijs van Duijvenbode is Sky Pilots zeker een aanwinst.