Balthazar, Down the rabbit hole, Hotot, zaterdag 28 juni 2014
#DTRH14: Balthazar vergeet contact met publiek te maken
Belgen etaleren muzikale talent, maar vergeten toeschouwers
De Belgische indiepoprockers uit Vlaanderen trokken met hun eerste lange album Applause in 2010 de aandacht van de grote festivals. In eigen land stonden Maarten Devoldere, Jinte Deprez, Patricia Vanneste, Simon Casier en de toenmalige drummer Christophe Claeys op Pukkelpop en Rock Werchter, terwijl de groep in Nederland Lowlands aandeed. Na een aantal succesvolle Europese tournees en de release van het album Rats in 2012 waren de verwachtingen logischerwijze hooggespannen. Adel verplicht.
HET CONCERT:
DE ACT:
Het vijftal uit Kortrijk en Gent maakt een mix van elektro, rock en pop. Kenmerkend is de zang van Maarten Devoldere. Zodra hij de microfoon naar zich toe trekt, lijkt het alsof we een dronkelap horen zingen. Hij wordt echter ‘gered’ door zijn medebandleden die hem met de leadzang afwisselen. In de samenzang klinkt de groep als een kerkkoor. Muzikaal gezien zijn de vijf Belgen goed onderlegd, waardoor hun act inmiddels een stevig fundament heeft gekregen.
HET NUMMER:
Balthazar laat vanaf het begin meteen horen dat ze een kwalitatief goed optreden kunnen brengen op de grote festivals. Maar de groep moet ervoor waken dat het niet gaat vervelen. Als het te langdradig dreigt te worden, spelen ze binnen het nummer bijvoorbeeld een ander tempo. Ook in de setlist varieert de band. Zelden horen we meer dan één elektronummer achter elkaar. Pop en rock worden net zo goed door de Belgen beheerst. Het hoogtepunt van de set is het nummer 'Fifteen Floors' van het album Applause. Dat blijkt ook uit de reactie van het publiek.
HET MOMENT:
Als de jarige Patricia Vanneste haar viool tegen haar schouder drukt, bespeelt ze het instrument als een slaggitaar.
HET PUBLIEK:
De Hotot is half gevuld met toeschouwers die Balthazar al eerder hebben meegemaakt. De groep houdt de vaart erin, maar heeft weinig interactie met het publiek. Desondanks oogsten de Belgen gemeende waardering.
HET OORDEEL:
Top: het muzikale kunnen van het vijftal. Synthipop en een gierende rockgitaar, niets is ze vreemd. We hoeven ons geen zorgen te maken dat het saai of vervelend wordt. Verbeterpunt: contact met de toeschouwers leggen.