En dat is eigenlijk helemaal geen gekke gedachte. Natuurlijk zou Aphex Twin zijn nieuwe album nooit bij LuckyMe uitbrengen, maar er is wel degelijk een hoekje waar de twee elkaar overlappen. Aristocraten gaan ook weleens zichzelf te buiten in een dolle bui. En die hooligan mag dan een lompe houwdegen zijn, dom is hij allerminst. Benieuwd hoe die twee met elkaar overweg kunnen in de Amsterdamse Poptempel.
Het is in ieder geval een avond die vrij vlot op stoom komt. Althans, in de kleine zaal. Want als Jarreau Vandal beneden nog voor een praktisch lege zaal staat te draaien, heeft Loscobeats boven al snel een enthousiaste kliek voor z'n neus staan. De jonge Belg (Genk represent!) heeft pas één EP op zijn naam staan, en presenteert die als "A Fifteen Minute Long Xhausting, Xuberant, Xiting Xcercise". Het ding heet, jawel, "XXXX". Hij is zichtbaar verrast over de opkomst, en al snel is het áán in de kleine zaal. Daar knalt Danny Brown door de speakers, gaat Missy Elliots "Get Ur Freak On" koppie onder in diepe bassen en wordt meegebruld met "Muscle" van Low Pros (A-Trak en Lex Luger): "You tryna hit a hustle, work that muscle!"
ADE14: Britannia rules the soundwaves!
Brits feestje doet Paradiso wiegen, genieten en schudden
Laat de naam Warp vallen bij een liefhebber van elektronische muziek, en je zult niks meer hoeven bijdragen aan het gesprek. Je zult woorden horen als 'kwaliteitslabel' en 'Intelligent Dance Music' en inderdaad: in de 25-jarige (!) historie van het Britse label, brachten artiesten als Aphex Twin, Squarepusher en Autechre hun muziek uit met het blauwpaarse logo erop. Vanavond staat Warp - de Britse aristocraat van de elektronische muziek - samen met de Schotse hooligan LuckyMe in Paradiso.
In de grote zaal tapt Mount Kimbie uit een heel ander vaatje. Ze laten zich aankondigen door pompeuze klassieke symfonieën en beierende klokken, maar houden zich daarna vooral heel rustig. Elektronische muziek om naar te luisteren en om in te verdrinken. Op het balkon kun je lekker onderuit gezakt, luisteren - maar he: dansen mag, maar wel met de oogjes dicht en vooral niet te wild. Luister het recente album Cold Spring Fault Less Youth, en je snapt de vibe: ijle vocalen die achter de dikke lagen van lome melodieën en galmende percussie aan lijken te hobbelen. Inderdaad: de eerste IDM van de avond.
In de kleine zaal legt Loscobeats nog een potten en pannen remix van TNGHT op, geeft zijn crew een high five en geeft het stokje over aan SOPHIE. De roodharige Brit houdt de muziekblogs al een tijdje bezig; hij stond al in de Lowlands X-Ray en ook 3FM begint te zwichten voor zijn producties. Barok is een understatement; denk aan J-pop met een overdosis cuteness in de omhooggepitchte vocals. Aan eurodance, de over-de-top trap en house van Rustie, maar vooral aan zuurstokken, suikerspinnen en andere felgekleurde zoetigheid. Maar dan moet je je wel eerst door een minuten durende omhooggepitchte zoemende bij heenwerken. Hij jaagt er misschien een handjevol mensen mee weg, maar de zaal vol aanhouders krijgt een onvoorspelbare en boeiende set, die luistert als de meest kleurrijke acid-trip. Tracks als "Bipp" en "Lemonade" doen het goed op de radio, maar zetten ook de kleine zaal voor 't eerst vanavond écht in vuur en vlam.
Als Sophie hitje "QT - Hey QT", zijn samenwerking met A.G. Cook, oplegt, begint in de grote zaal de eerste van de échte knallers van de avond: Rustie was er vorig jaar ook bij tijdens ADE, óók in de grote zaal van Paradiso. Singles "Triadzz" en "Slasherr" waren net uit en waren samen met het materiaal van zijn geweldige debuutalbum Glass Swords vanaf de eerste tel goed voor een furieuze set. Inmiddels heeft de Schot zijn altijd moeilijke tweede (Green Language) gedropt. Nog steeds met die hysterische synths, ratelende snares en lompe hiphopbeats, maar ook met heel veel collabs met rappers. Een mooi moment om te kijken hoe die tracks het live doen. Na oude hit (en all time lievelings) Thunder Bay volgen nieuwkomers "Up Down" ft Double E. en "Raptor", misschien wel de meest uitbundige track op de plaat. De zaal is dan al ontploft en al snel zit het eerste moshpit-slachtoffer met een bloedende wenkbrauw backstage bij de EHBO. Nee Green Language is niet zo briljant als Glass Swords, zo furieus als vorig jaar wordt het vanavond niet, en de set voelt rommeliger dan voorheen, maar nu niet blijven hangen in vroeger-was-alles-beter nostalgisme: hossend, springend en beukend voorwaarts!
En toch... Zou je weleens beter af zijn geweest als je de kleine zaal verkoos boven het gebeuk beneden. Brabants wonderkind Jameszoo is inmiddels aangetreden en draait een geweldige DJ set. Heerlijke jazzy-trips of keiharde bas, je weet eigenlijk nooit wat je krijgt bij de op Warp getekende Bosschenaar Mitchel van Dinther. Maar soms, heel soms, krijg je 't gewoon allemaal: bass, hiphop, jungle, en natuurlijk de vermaarde MC kwaliteiten van Van Dinther: "Ik heb zelfs een toeter meegenomen voor jullie, let's go!" Zonder dollen, dit is een heerlijk feestje hoor. Van Tessela naar Busta, naar "Solid" van Mr Oizo en Marilyn Manson (YES!!!), "Blunt After Blunt" in de Titts Bootleg (JA!!!), HudMo's "ZOo00OOm" (JAAAA!!!) en een jungle-blok met onder andere Ganja Kru's "Super Sharp Shooter" en een bijzondere mix van "Fire" van Jimi Hendrix en TNGHT. Wat er in godsnaam allemaal omgaat in dat hoofd is totaal onduidelijk, maar het resultaat is een even bizarre als fantastische set zoals je dacht dat alleen The Gaslamp Killer ze neer kon zetten. En als het laatste half uur de zaal wat leegloopt? "Dan ga ik toch lekker Turkse volksmuziek draaien?!" Joe...
Dat leeglopen komt door Lunice. De Canadees dwingt voor kamp LuckyMe goddelijke gratie af door het grote podium te betreden in priestergewaad en te zwaaien met een wierookvat, begeleid door Gregoriaanse zang. Lekker subtiel, maar ach, als je dan eens in een kerk kunt draaien... . Als hij achter zijn al even subtiele kansel klimt, blijkt weer waarom Lunice Pierre Fermin II (toch ingedeeld onder de hooligans) zo makkelijk met dit soort fratsen wegkomt. Op de gunfactor komt 'ie niks tekort: wat een entertainer! Hij stuitert het hele podium over, onderwijl als een volleerd gebarentolk de lyrics van de muziek uitbeeldend. Natuurlijk kennen we hem als 'de andere helft van' TNGHT, maar sinds het opbreken van die legendarische samenwerking met Hudson Mohawke gaat Lunice ook alleen reuze lekker op de combi van knetterende trap, omlaag gepitchte vocals en lompe hiphop met anabolenbassen. Het is vanavond in ieder geval weer genoeg om het plafond in de Paradiso-kelder op en neer te laten golven. Tegen half vijf gaat de stekker eruit en worden de high-fives uitgedeeld aan de troopers die al de hele avond vooraan staan te hossen. Paradiso is op.
Een ondankbaar moment om nog te beginnen, zou je zeggen. Maar BBC Radio 1 DJ Benji B (Benjamin Benstead) stelt snel gerust: nee, hij gaat niet verder met het pompen van de testosteronbeats van Rustie en Lunice. Als het balkon wordt leeggeveegd neemt hij in de vorm van LFO-LFO een momentje om stil te staan bij het overlijden van Warp-veteraan Mark Bell. Gek eigenlijk, dat 'ie nu pas komt. Het is alsof de kinderen eindelijk naar bed zijn gebracht, nu is het tijd voor een feestje voor de grote mensen. De stroboscoop wordt uit het lichtplan gesloopt en in het donker duiken we de diepte in voor een heerlijke, licht nostalgische trip. Paleman - "Beelzedub" doet terugverlangen naar een tijd dat dubstep nog leuk was, Joy Orbisons' "Big Room Tech House DJ Tool - Tip!" is een klassieker in wording en als de funky tonen van "God Made Me Phunky" door de grote zaal klinken, klimmen twee dames het podium op om nog één keer vanavond uitbundig te dansen. Warp en LuckyMe zijn zeker niet twee kanten van dezelfde medaille, maar vanavond waren de hooligan en aristocraat mooi in balans: schouder aan schouder strompelen ze tevreden en moe gedanst naar huis.