Voor het interview met de Brit Stuart Staples bellen we met Frankrijk. Een aantal jaren geleden is hij uit behoefte aan ruimte met zijn vrouw en vijf kinderen vanuit het overbevolkte Londen daarheen verhuisd. Niet alleen fysieke woonruimte voor de muziekstudio van Stuart en de atelier van zijn vrouw, die kunstenares is, maar ook ruimte in zijn hoofd. “Ik heb space nodig om muziek te maken en te creëren en daarom moest ik weg uit Engeland”, vertelt Stuart. Met frisse wind heeft Tindersticks vorig jaar het goed ontvangen album The Something Rain uitgebracht, dat de band zelf heeft geproduceerd in de studio van de frontman in Frankrijk. Inmiddels is er dus een nieuwe langspeler. In plaats dat Tindersticks het jubileum viert met een Greatest Hits-album kiezen ze voor een andere aanpak. “Een Greatest Hits-plaat is als eerste besproken, maar alles aan dat concept is dood. Het is de doodsteek voor je band. We willen met deze plaat laten zien, waar we nu zijn”, legt Stuart uit.
Tindersticks: "Een Greatest Hits album is de doodsteek voor je band"
Volgens Stuart Staples is Across Six Leap Years eigenlijk een cover-album
Het nieuwe album Across Six Leap Years van Tindersticks is een speciale plaat. Ter ere van het 21-jarige jubileum heeft de band oude nummers, die nooit zijn uitgegeven, opnieuw opgenomen in de prestigieuze Abbey Road studio. De muziek is het beste te omschrijven als filmisch met een vleugje Nick Cave. Het jubileum vieren ze onder meer met een optreden in het concertgebouw in Amsterdam op 29 oktober. 3voor12 sprak met de charmante frontman Stuart Staples: “Met een Greatest Hits album zeg je eigenlijk dat je als band dood bent.” Het album is nu, een week voor release, te beluisteren op onze luisterpaal.
Across Six Leap Years is de titel van het album en geeft de tijdsperiode aan van de band?
“Dat klopt. Het is een referentie aan de jaren die een extra dag hebben. Jullie hebben vast een andere naam voor leap years?”
Ja bij ons heet het een schrikkeljaar. Het is dus eigenlijk een classy manier om te zeggen dat jullie al ruim twintig jaar samen zijn?
“Haha.. ja inderdaad, iets van we zitten tig jaar in de muziekwereld.”
Er zijn muzikanten die zeggen dat een liedje is wat het is. Dus met andere woorden, als een nummer niet werkt, dan is het óf niet genoeg of het heeft gewoon niet zo mogen zijn. Jullie brengen nieuw leven in oude nummers. Is dat niet een onnatuurlijk proces?
“Nee, dat denk ik niet, want soms komen liedjes vast te zitten in een bepaalde tijdspanne. Een song op zichzelf is geen recording en het opnemen daarvan is een gewoon een complex proces. Ten eerste moet je het schrijven, dan moet je de band inspireren en vervolgens moet je op het juiste moment, de juiste plek en de juiste mensen om je heen hebben om het op te nemen. Al deze elementen bepalen of een opname een succes wordt of niet. Neem bijvoorbeeld Say Goodbye To The City. Tien jaar geleden hadden we moeite om deze track te begrijpen en hoe we er mee moesten connecten. We kregen het toen niet voor elkaar om het juiste gevoel te vatten. Nu gaat het ineens heel makkelijk. Het heeft dan in feite weinig te maken met het liedje zelf, maar meer met de manier waarop we het zelf hebben geïnterpreteerd.”
Dus het probleem lag destijds bij de energie van de band?
“De energie is zeker belangrijk, maar ook kennis en ervaring die je zelf opdoet in het leven. Het schrijven nu is heel anders dan twintig jaar geleden. Op dat moment begreep ik niet alle nummers zo goed als nu. De songs zijn met mij meegegroeid door de jaren heen. Ik kan ze nu beter plaatsen.”
Voelt dat niet vreemd? Want al die liedjes zijn geschreven vanuit een bepaalde emotie of stemming. Je zou denken dat je door het herschrijven de essentie mist van de betekenis van een bepaalde song?
“Het is niet zo dat we de oude songs beter wilden maken of hetzelfde gevoel wilden bereiken. Eigenlijk het tegenovergestelde. De songs moeten juist kenmerkend zijn voor waar we nu staan als band. Het is dus eigenlijk een cover-album. Een voorbeeld is het nummer A Night In. Ik schreef dat nummer twintig jaar geleden over een relatie die ik had met een specifiek persoon. In deze song zit een gevoel van boosheid, maar tegenwoordig is het niet meer zo eenzijdig. Ik krijg er andere gevoelens bij. De woede is nog wel terug te horen in het nummer, maar er zit ook een gevoel van tederheid en begrip in. Dit proces heeft me geholpen anders te kijken. Het is daarom een belangrijke track voor mij.”
Je zegt vaak dat de ruimte, mensen om je heen etc. essentieel zijn voor hoe een album uiteindelijk klinkt. In hoeverre is Abbey Road bepalend voor het geluid van deze plaat?
“We zijn niet naar deze studio gegaan voor ‘The Beatles-sound’ of zoiets, maar omdat we op zoek waren naar een goede studio in Londen. Bovendien hadden we een grote ruimte nodig. Abbey Road heeft een bepaalde karakteristieke sound, door de muren en dergelijke en dat hoor je natuurlijk terug. Bovendien is deze studio legendarisch. Maar het is met name het niveau van de mensen die daar werken, die het naar een hoger plan tilt. In vergelijking met het vorige album kon ik mij puur concentreren op de muziek en mijn zang en dat was lekker.”
Bij het maken van je vorige album The Something Rain was je erg gelukkig dat je alles zelf kon doen en nu geef je het toch uit handen…
“Destijds moest ik het zelf doen. Er was voor mij geen andere manier. Ik wilde het zelf onder controle hebben, maar ik houd van afwisseling en om projecten verschillend te benaderen. Dus nu was het tijd om het op deze manier te doen.”
Voor de tour hebben jullie gekozen voor speciale plekken, voornamelijk in concertgebouwen. Heeft dit te maken met dat mensen aandachtiger luisteren op dit soort locaties?
“Nee, dat is niet de reden. We houden van afwisseling en spelen daarom op verschillende plekken. Het is fijn als je ergens akoestisch kan spelen en dan weer met een groot orkest. Voor deze tour is het belangrijk voor ons om op zoek te gaan naar speciale locaties, omdat we iets te vieren hebben als band.”
Tindersticks speelt op dinsdag 29 oktober in het Concertgebouw in Amsterdam. Het album Across Six Leap Years is te beluisteren op de Luisterpaal.