Rado en France experimenteerden als scholieren voornamelijk met prettig gestoorde rock ’n roll en avant-garde, maar onder de naam Foxygen laten zij hun softe psychedelische kant zien, met kleurrijke zanglijnen en een uitgebreid instrumentarium. Met hetzelfde gemak waarmee zij lucht tussen hun muziek laten komen vullen zij de ruimtes op met ouderwetse orgels en talrijke effecten. We Are the 21st Century Ambassadors of Peace & Magic is de opvolger van het in 2011 uitgebrachte Take The Kids of Broadway. Zij boden deze debuutplaat aan bij producer/muzikant Richard Swift na een van zijn optredens, zoals zoveel ambitieuze muzikanten doen bij hun helden. Veel van deze aangeboden demo’s blijven voor altijd ongehoord op de stapel liggen, maar Swift gaf het album een kans en raakte zo onder de indruk van het jonge duo dat hij ze acht maanden later meenam naar zijn National Freedom studio. Inspiratie was er in overvloed, zodat zij in een kort tijdsbestek veel vers materiaal opnamen. Het eindresultaat spreekt net zoals bij hun debuut van een gezonde (over)dosis retromania.

Zoals vaak het geval is bij retrobands is het eenvoudig om de vinger te leggen op hun voorbeelden. Foxygen biedt daarentegen veel subtiele wendingen en frisse twists waarbij de invloeden op eigen wijze worden samengebracht tot een muzikale hallucinatie. Luister bijvoorbeeld hoe bij On Blue Mountain de zanglijn precies het pad bewandelt van Elvis’ Suspicious Minds om, net als het gevoel van herkenning opspeelt, plotseling een andere melodie aan te nemen. De karakteristieke vocalen van ‘The King of Rock ‘N Roll’ worden op de titeltrack nog eens schaamteloos door de twintigers geïmiteerd. Verder herkennen we de rammelrock van The Velvet Underground, de innovatieve popmelodieën van The Beatles en de mijmerzang van Bob Dylan. Rado en France doken op al deze iconen met een jeugdige onbezonnenheid, maar een grap of parodie wordt het album nooit. Eerder een feest van herkenning, waarbij het moeilijk is om elke invloed of verwijzing te destilleren omdat zij alsmaar afwijken van hun vaste songstructuren. Zo beland je bij Oh No 2 van een opbouwend stukje psych-pop in een kalme, wat mal gezongen pianoballade.

Even terug naar die Summer Of Love. Een van de kenmerkende lijfliederen van deze periode was het door Scott McKenzie gezongen San Francisco (Be Sure to Wear Flowers in Your Hair). De single San Francisco van Foxygen zet de stad anno 2012 daarentegen niet neer als het centrum van vrijheid en liefde, die tijd is al lang vervlogen. Ook het opzoeken van de bron van hun idealen leidt tot de zoveelste deceptie, omdat het niet mogelijk bleek om daar ware liefde te vinden. Zo luidt het aanstekelijke meezingrefreintje, ondersteund door fluiten en xylofonen: "I left my love in San Francisco (that's okay, I was bored anyway) / I left my love in the room (that's okay, I was born in L.A.)". Met dergelijke songteksten wekt de band de indruk dat zij zich eerder verbonden voelen met het verveelde moderne leven uit het L.A. van een Easton Ellis-boek. Een jeugdig nihilisme waarin het nog moeilijk is om idealen te vinden door de afleiding van de consumpties (zoals frisdrank), films en discotheken waar zij over zingen. Ook al zijn zij nog niet vies van wat bloemen in hun haar. Een veilige haven zien zij in de Blue Mountains, een berggebied in Australië dat door de eucalyptusbossen bedekt wordt door een blauwe gloed. Op het nummer On Blue Mountain zingen zij: "We can live on Blue Mountain / Like living in a sunset" en op No Destruction vind je de tekst: "There’s no corruption on Blue Mountain / No corruption on the waking hour".

Foxygen bevestigt het maar weer eens: niet langer worden muziek en levensstijlen gedomineerd door persoonlijke vrijheden en zowel muzikale als technologische ontwikkelingen, maar door angst (zie ook de illuminatie-afbeelding van de cover, waarschijnlijk bedoeld als parodie op deze angst), uit luxe ontstane verveling (titeltrack: "We’re twenty, lots of money"), onbeantwoorde liefde en het herinterpreteren van muzikaal erfgoed. En met zoveel uiteenlopende frisse wendingen, invloeden en texturen die zij omzetten tot een coherent geheel toont Foxygen zich, om ook eens een 60’s referentie te gebruiken, als een 21st Century Schizoid Band.

We Are The 21st Century Ambassadors Of Peace And Magic van Foxygen is uit op Jagjaguwar/Konkurrent en tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal.