Nick Cave speelde vandaag veel oude nummers, zoals 'From Her To Eternity' ('84), 'Tupelo' ('85) en 'The Mercy Seat' ('88). Dat wisselde hij af met nummers van zijn nieuwe album Push The Sky, waarmee hij in Nederland voor het eerst in zijn carrière op nr 1 binnenkwam. Cave is een geweldige publiekbespeler, een groot acteur en wat wordt hij heerlijk opgejaagd door zijn Bad Seeds. Met de eerste drie nummers heeft hij het publiek meteen maximaal bij de lurven en dat houdt hij vast tot aan de laatste noot, een waardige afsluiter van de Alpha.

De meest controversiële act van vandaag is The Knife. Deze conceptuele show - een combinatie van een concert, een art performance en een moderne dans voorstelling - is niet aan iedereen besteed, maar de meeste 3voor12-redacteuren zijn zeer onder de indruk. Job de Wit omschrijft het in zijn verslag als 'een mensvriendelijk (m/v), gezellig egalitair en ideologisch verantwoord blokje vermaak waar je na afloop nog even fijn over kunt doorfilosoferen.' En hij noemt The Knife de meest spraakmakende act van het jaar. Het is een show die je gezien moet hebben, maar dat geldt eigenlijk voor alle top 3 acts en die spelen allemaal tegelijk.

De India is lang niet de grootste tent van Lowlands en hij is niet eens helemaal vol, maar voer een Twitter-search in op Goat en Lowlands en je leest dat de mensen die er bij waren een onvergetelijke ervaring hebben gehad. 'Goat is hard op weg mijn Lowlandsfavoriet van dit jaar te worden. Wat een knotsgekke trip, dwars door de roze woestijn,' schrijft Rene Passet. Hoogtepunt van Lowlands volgens Alex van der Hulst (Oor), Joris Rietbroek (Kicking The Habit) en Ingmar Griffioen (3voor12). Hij schrijft: "Het is muziek om je ogen bij dicht te doen, ware het niet dat er zoveel gebeurt dat dat crimineel en onmogelijk is. Dat je daardoor gedwongen die hpnotiserende trip met open ogen ondergaat, zoveel ziet, hoort en ervaart en aan het eind toch met nog zoveel vragen zit. De belangrijkste: waarom moest hier een eind aan komen?'

Aan de vooravond van de release van vierde plaat Right Thoughts Right Words Right Action staat Franz Ferdinand in de Alpha, voor de Schotten ondertussen een vertrouwde plek. Niet alleen overtuigt de band met de oude vertrouwde Greatest Hits, ook het nieuwe werk past moeiteloos in de set. Franz Ferdinand heeft geen vuurvlammen, geen extra gitaren, maar is gewoon dat ene bandje dat zo verdomd goed speelt. Vernieuwen doen ze niet, de achterste rijen laten springen wel. Franz Fedinand kent geen zwak moment.
 

Diep wapperende bassen klinken in de Bravo waar James Blake met twee man versterking op het podium zit. De trip van de Engelse twintiger is indrukwekkend. Zijn stem ontroert als een Bon Iver, de ritmes zijn tegendraads en Blake bouwt synthlaag op synthlaag totdat hij hoort dat het goed is. Een deel van de Bravo verlaat de intense trip voortijdig, vooral na ‘Limit To Your Love’. De blijvers worden beloond met het kippenvelmoment van Lowlands: afsluiter ‘Retrograde.’