“Ik weet het nog goed, het reizen door India in de trein met als soundtrack die geweldige plaat van The Smashing Pumpkins, Melon Collie and the Infinite Sadness.” Het album stamt alweer uit 1995. In datzelfde jaar trok Van Maurik voor de tweede keer naar India. “Na mijn slagen in 1993 werkte ik voor een organisatie die ontwikkelingssamenwerking naar India bracht, dus heb ik daar drie maanden gezeten."

"Ik was 19, dat heeft echt een enorme indruk op me gemaakt. Ik kwam aan in een dorpje aan de westkust van India, waar de bevolking aan de rand van het dorp naar op aan elkaar geknoopte lakens zat te kijken naar een Bollywoodfilm. Indrukwekkend wat voor indruk dat op die mensen maakte, het was haast religieus. In dat dorpje kwamen namelijk weinig blanken en was tot dan toe nog een beetje wereldvreemd.”

Van Mauriks liefde voor India leidde tot zijn verdieping in de Indiase cinema. “Voor 100 Colors, het album over Hundertwasser, heb ik me ondergedompeld in Wenen. Nu ging het andersom: jaren geleden heb ik kennis opgedaan van het land en van daaruit is mijn Bollywoodinteresse ontstaan. Het concept moet je wel eigen zijn voordat je erover gaat schrijven.”

Hij ontdekte twee stromingen in de Indiase film: Bollywood en de tegenreactie daarop, Indian New Wave. Het album, dat met Parallel Cinema ook meteen een synoniem is voor Indiase cinema, is muzikaal daarom in twee delen gesplitst: naast een ode aan de Bollywood kent het album ook de gruizige sound die arthouse films kunnen uitbeelden.

Ook de nummers hebben speciale Indiase thema’s: “Zo hebben we een liedje over de Indiase versie van de western, die ze de ‘curry western’ noemen. Die hebben enorm bizarre plotwendingen. Dan gaat het over een koppeltje dat elkaar in de sloppenwijken moet ontmoeten en dan zie ze ineens in de Alpen staan zoenen. Een ‘dream sequence’ noemen ze dat.”

Eins Zwei Orchestra en How To Throw A Christmas Party, die voor dit project samenwerken, hebben in de aanloop naar Noorderslag, waarvoor deze show speciaal in elkaar gedraaid is, pas twee keer opgetreden. Wat kunnen we verwachten? “Uptempo drums en rockgitaren, samen met sitar, violen en een koor. Kortom: een euforische show met veel uptempo nummers en veel enthousiasme! We staan met twintig man op het podium, maar we nemen ook drie danseressen mee die speciaal voor dit project een dans gechoreografeerd hebben.”

Maar de band blijft wel trouw aan de oorspronkelijke muziekinvloeden van Eins Zwei Orchestra: “Dit alles wordt natuurlijk ondersteund door een stevige dosis indierock.” Vooralsnog geen vertoning van Bollywoodfilms bij het optreden, maar wat niet is, kan misschien nog komen, aldus Van Maurik.

Zaterdag 12 januari, 20.15 – 21.00 uur, binnenzaal van de Oosterpoort. Het album Parallel Cinema komt half maart uit, zaterdag 8 maart is de releaseshow in Tivoli, Utrecht.