ESNS12: Fionn Regan gaat terug naar de basis

... en het publiek door naar de volgende band

Ingmar Griffioen ,

Hij is op Eurosonic één van de meer gereputeerde acts uit focusland Ierland, maar ook eentje die zijn muziek het kleinst houdt en zeker niet bekend bij een breed publiek. Fionn Regan is de naam, 30-jarige songwriter wiens debuutalbum "The End Of History" uit 2006 meteen een Mercury Prize nominatie opleverde. Vanavond is hij alleen, erg alleen.

CONCERT
Fionn Regan, Eurosonic, Machinefabriek, 13 januari 2012

MUZIEK
Fionn Regan is een Ierse singer-songwriter met een zachte, geregeld bijna prevelende stem en introspectieve teksten, die samen met zijn klaaglijke zang folky zijn muziek een wat sombere sfeer geven. Zo als het weer in Ierland zeg maar. Hij begeleidt zichzelf vanavond op akoestische gitaar in fingerpicking stijl.

PLUS
"Out Of My System" is een mooie uitschieter, waarin Fionn wél met meer gevoel uithaalt en vooral: wat varieert in toon, tempo en gitaarspel. Dan wordt het meteen leuker. Niet dat een concert per se leuk of vrolijk moet zijn, maar Fionns show en het publiek vanavond kunnen dat best gebruiken. Stem en gitaarspel van de Ierse somberman zijn dik in orde.

MIN
Dit was echter in een huiskamer een stuk beter tot zijn recht gekomen dan in de grote Machinefabriek. Daarvoor opereert Regan teveel in één rustig tempo, op één toonhoogte en met dezelfde songopbouw. Daardoor is er te weinig te beleven in zijn nummers, wordt het langdradig en saai. Hij speelt maar 40 minuten, maar na 25 is de zaal al behoorlijk leeggelopen en begint het geroezemoes onbehoorlijke vormen aan te nemen. 'Where did all these people go?', vraagt hij, om dan zelf te antwoorden: '"Backward Buses" is obviously too subtle.' Maar consequenties verbindt hij er niet aan: met het sterke, doch droeve "The Lake District" gaat hij op dezelfde voet verder.

CONCLUSIE
De ingetogen singer-songwriter gooide na enkele EP's en prachtplaat The End Of History het roer om en tuigde vanaf (het wanstaltige) Shadows Of An Empire zijn muziek op met meer arrangementen en instrumentatie. Live kwam een band mee. Op het laatste, in Spanje opgenomen, album kwamen daar nog strijkers en meer orkestratie bij. Daar is hij - in ieder geval voor vanavond - van afgestapt. Het levert een oprecht, intiem concert op, maar ook een tikje te saai en eentonig om 40 minuten te kunnen boeien. Benieuwd welke afslag hij kiest voor een volgende release.

CIJFER

5,5