“Ik zie mezelf als een knutselaar die muziek opneemt en aan elkaar plakt en bewerkt. Ik kom uit Santpoort, vlak boven Haarlem. Een heel rustig dorpje, dat hoor je ook terug in mijn muziek. Die is namelijk ook vrij rustig.” Julien Mier (23) studeerde compositie en muziekproductie aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. “Ik ben altijd al gefascineerd geweest door muziek. Vanaf mijn achtste heb ik ongeveer drie jaar gitaarles en vier jaar pianoles gehad. Daar ben ik mee gestopt omdat mijn leraren gek werden van mijn improvisatiegedrag. Niet lang daarna ontdekte ik het programma Magix Music Maker. Toen sloeg mijn fantasie echt op hol, want ik kon alles zelf maken.” Muziek maken is een drang voor Mier. “Mijn grootste angst is dat ik een kantoorbaan van negen tot zes krijg. Hopelijk kan ik het erop wagen om risicovol te leven en later terugkijken op iets dat ik bereikt heb.”

"Mijn vader liet me al vroeg experimentele muziek horen"
Julien kreeg zijn muzikale opvoeding met de paplepel ingegoten. “Mijn vader verzamelde actief muziek. Captain Beefheart, Sigur Ros, Björk. Hij heeft me al vroeg vrij experimentele muziek laten horen, daar ben ik hem heel dankbaar voor.” Nu haalt hij inspiratie uit Bibio, Radiohead en de Britse componist Jon Hopkins. “Die maakt hele scherpe en visuele muziek. Al voor mijn studie begon had ik veel beeldende inspiratie. Locaties, films, foto’s: die wilde ik op een muzikale manier vertellen. Hopkins’ album Insides (2009) heeft me heel erg geïnspireerd.”

Muziek maken met objecten
De combinatie van akoestische instrumenten en elektronische elementen die de computer tegenwoordig mogelijk maakt, vindt Mier interessant. Zo’n zeventig procent van wat je hoort op zijn eerste EP When Will You Wake Up? heeft hij zelf ingespeeld. “Dat varieert van mijn eigen stem, tot een stukje gitaar, tot het opnemen van omgevingsgeluiden. Zo heb ik die voorbij rijdende trein, die je hoort aan het begin van mijn remix voor Eefje De Vissers nummer Trein, zelf opgenomen. Daar kun je namelijk ook iets mee suggereren, zoals Triggerfinger deed met de theekopjes in hun cover van Lykke Li. Met objecten kun je ook muziek maken. Daarom noem ik mezelf ook collagemaker. Ik maak eigenlijk met van alles muziek.”

Watercolour Sky als eerste single van EP
Watercolour Sky is de eerste officiële single van Miers EP. Die omschrijft hij zelf als “het meest toegankelijk voor het publiek en het geeft goed weer wat ik doe.” De EP bracht Mier uit op het Canadese label King Deluxe. “De eigenaar is een ontzettend enthousiaste man die me via Soundcloud gevonden heeft. Hij stuurde me ook meteen vier of vijf kantjes tekst met zijn bedoelingen en ideeën. Ik dacht, wow, wat krijgen we nu! Maar ik ontdekte dat we heel erg op één lijn zitten, dus besloot ik mijn EP daar uit te brengen.”

Hele spacende clip met origami
Bij de single hoort natuurlijk ook een videoclip. Dat is een hele spacende ontdekkingstocht door een bos geworden, waarbij de hoofdpersoon uiteindelijk ‘gedigitaliseerd’ wordt door een enorme inktvis van origami. “Het idee achter de videoclip is dat je wordt meegenomen en je realiteit achterlaat, net zoals in de film Into The Wild. Je wordt in je eigen hoofd meegesleurd. De EP is dus ook reflectief voor me. Ik vind het ook fijn om me af te sluiten en in mijn eigen wereld te duiken. De laatste track heet Capsized. Dan zinkt het schip en word je weer wakker. Daarom heb ik op het einde een kraaiende haan erin gestopt.”

De EP van Julien Mier is tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal. Zijn remix van Eefje de Vissers Trein staat als bonustrack op de Hollandse Nieuwe 32 sampler.