Recensiekoning is jong (begonnen in juni 2010) en is groeiende. Dat bewijst de lange rij die zich vlak voor vijven vormt voor de Tïtty Twïster. Bij het toelaten blijft er zelfs een groep verweesd achter omdat de capaciteit is bereikt.

Binnen is het bij gebrek aan gedans goed te doen. Het team achter Recensiekoning is in de gedaante van Ruben Steeman, Martine de Jong, Olaf en opperkoning Arjen Lubach aanwezig. Iedereen neemt een voor een plaats achter de microfoon om hun verslag, ondersteund met lichtbeelden, toe te lichten. In rap tempo wordt het sanitair gefileerd, de eerste bezoeker, de onmogelijkheid om met elkaar af te spreken, het eten, dubstep, alles.

Tussen alle recensies zitten een paar pareltjes zoals de beste manier om van Charlie naar de Juliet te lopen. De een ging lopend, de ander zigzaggend, Arjen backstage en de vierde backstage liftend. Conclusie: zigzaggen werkt, Lubach verkoos de achtbanen van Walibi boven de wedstrijd.

Wat er ook flink van langs krijgt is het Grolsch Beugelbad. De regeltjes van niet mogen liggen en de slechte staat van het water zijn onderwerp van spot. Van het water is stiekem een monster genomen wat bij het Lowlab voor onderzoek is afgegeven. Conclusie: het water is vies, het Beugelbad krijgt één ster.

Jammer is dat het optreden van het gezelschap zelf wordt vertroebeld door meligheid, problemen met de techniek en slechte woordgrappen. Typerend is het moment van De Jong die het heeft over 'mijn inspiratie'. Een collega 'verstaat het verkeerd' en roept 'als jouw spatie?'. Niemand die erom kan lachen. Alleen Lubach houd zich staande, maar de rest heeft last van wat lijkt op een gebrek aan podiumervaring. De punchline en de delivery; het zit vaker ernaast dan dat het raak is. Daarom voor dit optreden van Recensiekoning: 2 sterren.