#CB12: Spilt Milk in blijmoedige grafstemming

Dode dichters tot leven gewekt

Laurence Tanamal ,

Het is een bijzonder initiatief: het werk van (overleden) dichters gebruiken als inspiratiebron. De manier waarop Spilt Milk het resultaat hiervan live neerzet laat thema’s als sterfelijkheid dan ook in je achterhoofd rondspoken, maar de manier waarop zij hun boodschap brengen zorgt tegelijk voor een opgewekte sfeer.

CONCERT
Spilt Milk, Crossing Border Den Haag, Koninklijke Schouwburg, 17 november 2012

MUZIEK
Deze groep, gevormd door Marc van der Holst (Hospital Bombers), heeft zich gestort op een uniek project: er is een greep genomen uit het poëtische oeuvre van modernist Wallace Stevens, waarna zijn gedichten muzikaal zijn geïnterpreteerd. Het resultaat – korte, slepende rock-’n-roll- en folksongs – kun je terugvinden op de EP Carnet de Voyage. Ook gedichten van andere (overleden) dichters zijn geadopteerd voor zijn project. Het moge duidelijk zijn: de dood vormt een centraal thema voor Spilt Milk, maar tegelijkertijd worden namen als Wallace Stevens of Robert Frost nog eenmaal tot leven gewekt.

PLUS
Spilt Milk neemt tijdens het optreden verschillende vormen aan, beginnende met levendige rammelrock-’n-roll, die ook in een lager tempo werkt zodat zij, om eens de Velvet Underground-vergelijking uit de weg te gaan, klinken als een vertraagde Vanessa Falls. Later in de show, bijvoorbeeld tijdens 'And The Grass Grows, And The Wind Blows' (gedicht van Wallace Stevens) komt hun ‘drone folk’ meer naar voren. Het tempo ligt laag, maar elke aanslag van de instrumenten werkt doordringend. Langdurig worden er bluesladders gespeeld op elektrische gitaar over de slome ritmepartijen, wat bedwelmend werkt. Zangeres Brenda Bosma zingt aangenaam gemakkelijk en zet tijdens slotstuk 'All The Tired Horses' een ontroerende spanning neer die oplost in de stilte.

MIN

Het is jammer dat niet elk woord even verstaanbaar gezongen werd, wat het vooral bij complexe gedichten van Wallace Stevens moeilijk maakt om de teksten goed tot je door te laten dringen.

CONCLUSIE

Van der Holst benadrukt het nogmaals: 'Wij gaan allemaal dood.' Natuurlijk, er is nog altijd geen middel voor onsterfelijkheid gevonden. Maar Spilt Milk laat zien dat het mogelijk is om herinnerd te blijven door wat je als persoon achterlaat. Een mooi artistiek gebaar, dat bovendien op een indringende muzikale wijze verwezenlijkt wordt.

CIJFER
7,5