Onder Invloed is eigenlijk een project van journalist en filmmaker Matthijs van der Ven, waarin hij Nederlandse artiesten hun voorbeelden laat coveren en dit filmt. Op ITGWO is het de verzamelnaam voor vraaggesprekken onder leiding van Volkskrantjournalist Gijsbert Kamer met aansluitend een Onder Invloed Sessie. Op de vroege zondagmiddag levert dit een paar bijzondere momenten op met muzikanten van het festival.

Maar eerst voelt Gijsbert Kamer Geert van der Velde (The Black Atlantic) en singer/songwriter Jan Duinman aan de tand over hun relatie met folkmuziek. Van der Velde bekent dat hij vroeger schreeuwde in een Amerikaanse punkband, tot hij daar helemaal genoeg van had. Duinman komt al veertig jaar, ondanks uitstapjes naar bijvoorbeeld jazz, weer uit bij eenvoudige liedjes. ‘Dat blijft het dichtst bij jezelf, daar zit niks tussen.’ Toch is het de relatieve folknieuweling Van der Velde die het helderste inzicht levert over de eeuwige aantrekking van het genre: ‘Het mooie is dat het tijdloos is. Net als dat je een boek van driehonderd jaar geleden leest en daar nog steeds dingen uit kunt halen, omdat het over mensen gaat.’ Beiden trakteren de bezoekers op een paar liedjes. Terwijl Duinman zingt over verre oorden waar eeuwen aan wijsheid verborgen zijn, ruist hier de wind door de appelbomen en brandt het zonnetje warm in de nek.

Zijn er op Vlieland überhaupt locaties die zich niet lenen voor optredens? Ook in de achtertuin van het Tromps Huys, waar Onder Invloed plaatsvindt, is het weer goed vertoeven: die appelboompjes dus – inclusief platgestampt fruit en feestvierende wespen – , boterbloempjes in slordig gemaaid gras en slechts een dijkje dat de Waddenzee van de boomgaard scheidt. Onder een open, uitwaaierende parasoltent zijn een weelderig barokke bank en stoel neergezet voor Kamer en zijn gasten. De rijen stoelen in het gras zijn goed bezet. Tussen de bedrijven door kan er voor een euro koffie en thee in plastic bekertjes worden gehaald. Vers vanuit de thermoskan. Het enige dat mist is een plak cake.

Maar wellicht zou het gesmak afleiden van de sessie die het interview opvolgt. Het woord is aan Alamo Race Track, Kim Janssen, Case Mayfield, Ro Hayhide en Lucky Fonz III. Alamo Race Track vertaalt Judas Priests Breaking the Law naar een verrassende folkversie. Case Mayfield reflecteert op het weer: ‘Ik ging vannacht in mijn onderbroek naar de wc, en toen ik naar buiten kwam stormde het.’ Het publiek is gul met zijn lach, ook eerder al, tijdens het interview. De sessie eindigt met Hayhide en Lucky die als gitaar- en harmonicaduo zeer overtuigend de bluestraditional 900 miles neerzetten. Zondagen kunnen gezapig zijn, maar niet hier achter het Tromps Huys.