De zeven mannen van La Pegatina komen een voor een het podium op. De een met de tong uit de mond; de ander wild schuddend met de kont. Vrouwen op de eerste rijen gillen, de trompettist maakt een korte masturbeerbeweging over een van de confettikanonnen en poef! Het is duidelijk, de Catalanen komen hier met maar één doel: fiesta. 

CONCERT
La Pegatina, Sportveld, zaterdag 3 september 2011

MUZIEK
Energieke hoempa-hoempa-pop zonder scherpe randjes. Gogol Bordello zonder de punk en met een scheut rumba.

PLUS
Het feest waarvoor de band gekomen is, wordt dubbel en dwars gebouwd. De bandleden moeten bijna wel een bodemloze energieput hebben gevonden en ze trekken hier het hele veld door mee. De hitmedley met onder andere I Like To Move It van Reel 2 Reel, het gitaarloopje van Seven Nation Army en het chihuahua lied werkt  fantastisch en overal staan moeders te dansen met hun jonge kinderen.

MIN
De scanderende zang is vals en vaak onverstaanbaar, de liedjes hebben zeer weinig om het lijf en het hoemparitme blijft het hele optreden lang hetzelfde, zij het zo nu en dan wat sneller of langzamer. Ondanks het feit dat de medleys beter werken, kiest de band er toch voor om veel eigen materiaal te spelen. Duidelijk om de set te vullen, want de nummers stellen weinig voor. En dan wordt er ook nog even een kwartier uitgetrokken om alle band- en crewleden voor te stellen aan het publiek. Zonde, want die tijd hadden ze ook kunnen gebruiken om bijvoorbeeld de Lambada en Que Si Que No van Jody Bernal in de medley te gooien. Ze hadden in ieder geval zeker niet misstaan.

CONCLUSIE
La Pegatina weet dondersgoed waar het mee bezig is en doet dat op het hoogste niveau, zoals onze eigen Gebroeders Ko dat ook doen. Lol trappen, feest bouwen en mensen laten lachen. Na het optreden gaan ze zelfs nog even door in het publiek en gezien hun mooie fanfaretrommels lijken ze dit ieder optreden te doen. Gegarandeerd succes. Handen op de schouders van degene voor je en we doen gewoon nog een rondje polonaise. Hoppa!

CIJFER:
3