Met subtiliteit, humor en kleine liedjes weet Guido Belcanto drommen mensen in te pakken. Wanneer hij, hier op het Sportveld, vooral uptempo meezingers ten gehore brengt, werkt het stukken minder en wordt het wat geforceerd.

CONCERT
Guido Belcanto, Into The Great Wide Open, Sportveld, zaterdag 3 september 2011

MUZIEK
Het Vlaamse levenslied met een snik en een traan, maar ook vol humor, ironie en de warme stem van Guido “Belcanto” Versmissen. Eigenlijk al jaren in de vergetelheid, maar opnieuw aangewakkerd vanwege een signing door het Nederlandse label Top Notch. Van Vlaamse Americana, Spaanse passie tot Hollandsche inhakers.

PLUS
Guido Belcanto is een rasentertainer. Zelfs zijn vuilnis zet hij met flair, strak in maatpak, aan de straat. Met zijn band opent hij de middag op de Pechstrook Van Het Leven met een ode aan de Vrouw Van De Bakker. “En nu een liedje voor jongens die soms graag meisjeskleren aan doen,” de vertaling van Nick Lowe’s Half A Boy And Half A Man wordt enthousiast ontvangen. Het is fijn wakker worden met deze zwaarmoedige Vlaamse conferencier. Het best blijkt hij wanneer hij het klein houdt en de blues toelaat. “Het volgende lied gaat over een heel, heel, heel mooi meisje met een heel slecht karakter...een echt kutwijf!” Dat Katholieke Denken wordt mooi vertolkt. De Fles wordt opgedragen aan Herman Brood en Andre Hazes om na deze meezinger zijn hand richting hemel te duwen.

MIN
Wanneer Belcanto niet een topdag heeft, wat plichtmatig zijn nummers zingt, de grapjes lauw worden ontvangen en het veld amper halfvol staat, is de magie snel verdwenen. Dan is dit ineens gewoon die braderieband, derderangs Rowwen Heze met een witte pruik die al decennialang in de marge opereert. Er zitten te veel lichtpunten in de set om vandaag tot die conclusie te komen, maar een feestje wordt het zeker niet.

CONCLUSIE
Guido Belcanto lijkt het best in een kleinere theatersetting. Hij durft dan zijn kleinere liedjes te spelen, vertelt verhalen en schittert in zijn eigenheid. Op dit festival speelt de band vooral de uptempo swing-honkietonk liedjes die door de muzikanten wat veilig dichtgesmeerd worden. Tijdens Plastic Jesus wordt Guido wakker en zit er even wat sprankeling in zijn ogen en zang. Plastic Rozen Verwelken Niet en toegift Op het Zeildoek Van De Botsauto’s worden toch weer wat plichtmatig en ingehouden. Wanneer Belcanto zijn gitaar boven zijn hoofd tilt, ontvangt hij applaus, maar het is toch wat getruct en geforceerd. De Pechstrook Van Het Leven is hard, maar heeft zijn mooie momenten.

CIJFER:
6,5