In het kader van 90s Request op 3FM blikt 3VOOR12-eindredacteur Willem van Zeeland op basis van zijn eigen herinneringen terug op de belangrijkste festivals van de jaren 90. 's Avonds hoor je live muziek van die festivals bij Roosmarijn Reijmer in 3VOOR12RADIO. Vandaag: 1997.

In vergelijking met 1996 maken de festivals in 1997 wat hun formule betreft een pas op de plaats, alleen Lowlands wordt uitgebreid met een buitenpodium. Een overzicht van de hoogtepunten van Pinkpop, Torhout/Werchter en Lowlands in 1997.

Pinkpop 1996 heb ik net tot de beste aller tijden uitgeroepen, de editie van 1997 is minder spectaculair, vooral op het hoofdpodium waar onder andere Silverchair en Live spelen. Maar op het Noord-podium gebeuren interessante dingen. Eels is een nieuwe naam die indruk maakt en het is feest bij de puntige popsongs van Supergrass. Deze Britpoppers maken twee topalbums binnen iets meer dan een jaar. Het publiek neemt de naam Supergrass meteen heel erg letterlijk: het hooi vliegt in het rond.

Bijzonder is ook het optreden van Eels, een groep die uitblinkt in rustige nummers en duistere klanken onder leiding van de excentrieke Mr E. Het album Beautiful Freak is geliefd bij critici en publiek. Het klinkt op het eerste gehoor niet als de ultieme festivalmuziek, maar Eels houdt op klaarlichte dag verrassend goed stand.

Een absolute sensatie op een matig gevuld veld bij het Noordpodium is de Duitse groep Rammstein. Hun Teutoonse hardrock is de grootste ontdekking van dit festivaljaar, al wordt dat niet door iedereen zo ervaren. Ik bekijk de show samen met NRC Handelsblad-journalist Jan Vollaard en als we na afloop van het concert in de perstent vertellen dat we dit het hoogtepunt van Pinkpop vinden, worden we voor gek verklaard. Velen hebben zelfs hebben zelfs gemist hoe zanger Till Lindemann in een brandende jas opkomt en inzet met "Rammstein, ein Mensch brennt". Enkele maanden later staan ze op Lowlands, inmiddels voor meer publiek en met een show die nog meer volgens het principe Never A Dull Moment is opgebouwd: explosies, vuurwerk, rookwolken, het kan niet op. Inmiddels doet Rammstein dit in snel uitverkochte stadions, waar ze hun formule verder geperfectioneerd hebben, maar de verbazing en het shockeffect van 1997 keren nooit meer terug. Onderstaand filmpje is van slechte kwaliteit, maar het geeft toch een indruk.

De tweede dag Rock Werchter is van een onvoorstelbare schoonheid met achtereenvolgens Radiohead, Beck en dEUS. Van Radiohead is net OK Computer uitgekomen, een plaat die bij verschijning door de pers meteen is uitgeroepen tot Album Van Het Jaar. En ze maken de verwachtingen waar, groots, zonder grote gebaren.

Net als op Pinkpop maakt Beck indruk op Torhout/Werchter. Hij is het nieuwe wonderkind van de popmuziek met zijn bonte mix van pop, hiphop, Americana en avantgarde. Met Odelay maakt hij een popalbum dat vrijwel volledig drijft op samples en op de festivals dwingt Beck respect af door deze songs rijk georkestreerd met zijn band uit te voeren. Zijn doorbraakhit Loser staat nog altijd op de setlist.

Dansmuziek blijft groot in 1997. Ook op Lowlands, waar de beste show van het festival op naam komt van het drum 'n bass collectief Reprazent featuring Roni Size en de Alpha heen en weer schudt op de Block Rocking Beats van afsluiter The Chemical Brothers. In het seizoen dat op deze zomer volgt wordt drum 'n' bass groot in de clubs. Een graag geziene gast is daar DJ Aphrodite die na deze Lowlands in staat is zalen als Tivoli en de Melkweg uit te verkopen. Reprazent feat. Roni Size wint in 1997 de Mercury Music Prize voor het album New Forms. Van hun optreden op Lowlands 1997 zijn helaas geen beelden te vinden, maar dit fragment van de BBC geeft een goed beeld van hun liveshows in die tijd.