90s Request: 1993, De eerste keer Lowlands, maar ik ga naar Pukkelpop

Dynamo Open Air rukt op

Willem van Zeeland ,

In het kader van 90s Request op 3FM blikt 3VOOR12-eindredacteur Willem van Zeeland op basis van zijn eigen herinneringen terug op de belangrijkste festivals van de jaren 90. 's Avond hoor je live muziek van die festivals bij Roosmarijn Reijmer in 3VOOR12RADIO. Vandaag: 1993.

Dynamo Open Air rukt op

In het kader van 90s Request op 3FM blikt 3VOOR12-eindredacteur Willem van Zeeland op basis van zijn eigen herinneringen terug op de belangrijkste festivals van de jaren 90. 's Avond hoor je live muziek van die festivals bij Roosmarijn Reijmer in 3VOOR12RADIO. Vandaag: 1993.

Het Eindhovense metalfestival Dynamo Open Air heeft al sinds de oprichting in 1986 een cultstatus onder de liefhebbers, maar in 1993 komt het festival bovengronds. Met de verhuizing naar een terrein bij Eindhoven Airport is er ineens ruimte voor 60.000 bezoekers en zo wordt Dynamo Open Air het grootste metal event dat ooit in Nederland heeft plaatsgevonden. De verkeersopstoppingen rond Eindhoven leiden zelfs tot een item in het NOS Journaal, waar nieuwslezer Joop van Zijl grote hilariteit veroorzaakt met zijn fonetische uitspraak.

Ik ga die dag naar Eindhoven waar de ene bezoeker een nog luguberder T-shirt draagt dan de andere. Dat verhindert niet dat het een buitengewoon zonnige en gezellige middag wordt met overrompelende optredens van Anthrax, Suicidal Tendencies en Biohazard. Die laatste was voor mij dan nog een geheel nieuwe act uit New York die politiek geladen cross-over metal speelt en op Dynamo Open Air het publiek uitnodigt om mee te doen op het podium.

Pinkpop is dan nog een eendaags festival op Tweede Pinksterdag, dat in tegenstelling tot voorheen niet meer standaard een hardrockband op het menu heeft staan, maar de metalheads komen nu op Eerste Pinksterdag aan hun trekken op Dynamo Open Air. Het wordt in Eindhoven laat en  gezellig, maar de volgende ochtend word ik snipverkouden wakker  en als ik de gordijnen open zie ik regen en donkere wolken. Ik heb een kaart, maar ik besluit alsnog thuis te blijven en Pinkpop via de tv te volgen. Daar zie ik mooie countrypop van The Jayhawks, de Nederlandse clubcircuit-lievelingen Claw Boys Claw en Bettie Serveert, de heerlijke Amerikaanse barband the Red Devils, Thelonious Monster-zanger Bob Forrest die door Willem Venema uit een lichtmast gehaald moet worden en niet te vergeten Rage Against The Machine. Hun Killing In The Name zal uitgroeien tot HET festival anthem van 1993.

Ik zal Rage Against The Machine pas in het najaar live zien. Inmiddels werk ik als freelance journalist bij Oor. Op de redactie is die zomer veel opwinding over A Campingflight To Lowlands Paradise, een nieuw driedaags festival in de Flevopolder. De intekenlijst is overvol, dus ik informeer maar voorzichtig of ze misschien al iemand hebben voor Pukkelpop. Het festival vindt gelijktijdig plaats in Belgie en is in 1993 met 38.000 versus 7.500 bezoekers nog veel groter dan Lowlands. Dus in plaats van naar Lowlands af te reizen stap ik in de trein naar Hasselt.

Daar is Rage Against The Machine het absolute prijsnummer van de dag. Niet te geloven zoals het publiek echt op dat het hele terrein staat te springen op Killing In The Name en al die andere machinale stampnummers van het titelloze debuutalbum. De andere held van de dag is Iggy Pop die als een godfather van de alternatieve rockmuziek door het publiek op handen wordt gedragen en die er weer een shock rock show van maakt zoals alleen hij dat kan. Eerder op de dag spelen The Breeders hun Cannonball, dat andere festival anthem van 1993, en zie ik een upcoming act die in de jaren die volgen toonaangevend zal blijven: The Smashing Pumpkins.

We zijn benieuwd naar jouw herinneringen aan festivals in 1993. Je kunt ze publiceren door hieronder een reactie te plaatsen.