Lang twijfelde Sonja van Hamel of ze met een producer wilde werken. Voor ze er erg in had, had ze er twee: JB Meijers en Ken Stringfellow van The Posies. Met deze heren maakte ze Transcendental Man, haar tweede album en de opvolger van soundtrack Winterland. “JB zei: ik zou graag Ken Stringfellow mee willen nemen, ik werk veel met hem en vertrouw hem honderd procent. Ik twijfelde, maar vanaf het begin klikte het. JB heeft de basis gezet, met Ken heb ik daarna vier dagen enorm veel gedaan. Ik wist dat ik een brede sound wilde, maar hoe precies wist ik niet. Elk idee dat Ken krijgt, voert hij meteen uit. We hebben percussie nodig, zegt hij dan. En dan pakte hij een haakje van de muur dat goed klonk. Het gaf mij ook veel meer een open blik. Hij heeft een enorm referentiekader, dat door de hele popgeschiedenis loopt. Dan zeiden we tegen elkaar: dit is een Smiths-gitaartje, of laten we hier een Daniel Johnston piano gebruiken.”