Automatic Sam steekt een dikke middelvinger op naar de maatschappij

Psychedelische bluesrockband presenteert vrijdag debuutalbum Texino

Timo Pisart ,

Eigenlijk wilde Automatic Sam een snoeiharde punkrockplaat maken, maar al na de eerste opnamedag werd duidelijk dat Texino géén punkrockplaat zou worden, maar een zompige psychedelische bluesplaat die is getrokken in de Achterhoekse modder. Het album is tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal.

Psychedelische bluesrockband presenteert vrijdag debuutalbum Texino

Eigenlijk wilde Automatic Sam een snoeiharde punkrockplaat maken. Toen de Achterhoekse band zich een week opsloot in de Magic Barn om haar debuutplaat op te nemen, begon frontman/gitarist Pieter Holkenborg echter al gauw op de meegebrachte akoestische gitaren en banjo's te pingelen. "We hadden alle spullen die we hebben in een busje geflikkerd en tussen het spelen door zat ik een beetje te prutsen", herinnert Holkenborg zich. "Een thema'tje dat ik als gierende over-the-top solo had bedacht, tokkelde ik. Dat bleek perfect te werken." Kortom, al na de eerste dag was duidelijk dat Texino géén punkrockplaat zou worden, maar een zompige psychedelische bluesplaat die is getrokken in de Achterhoekse modder. Het album is tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal, en wordt aanstaande vrijdag gepresenteerd in de Merleyn in Nijmegen.

Achterhoekse schuren
Veel van de vuigste Nederlandse bluesreleases komen uit de Achterhoek, sterker nog: muziek van bands als The Bloody Honkies, Shaking Godspeed en Automatic Sam is zelfs in dezelfde schuur opgenomen. De "Magic Barn" staat in de achtertuin van de ouders van Wout Kemkens, gitarist van Shaking Godspeed en voorheen The Bloody Honkies. Holkenborg: "Toen ik ging studeren, vroegen mensen me telkens: 'De Achterhoek? Daar is toch niets te beleven?' Ik heb het juist altijd als een absolute vrijheid ervaren. Er is altijd wel een kennis, vriend of familielid met een schuurtje op een afgelegen plek. Kortom: ik was altijd muziek aan het maken. Dat kon tot vier uur 's nachts, en je hoefde je nooit in te schrijven voor een repetitieruimte met kloteapparatuur. Biertjes erbij, wat vrienden uitnodigen en soms verandert een repetitie midden in de nacht in een optreden. Het is heel prettig om daar op te groeien."

Holkenborg drumde eerder onder andere in Woost, in de band van de Amerikaanse avant-gardegitarist Rhys Chatham en met Rudeboy, maar zo'n vijf jaar geleden dacht hij: "Fuck it. Ik wil gewoon lekker met mijn maten knallen." Dat was het begin van Automatic Sam, dat hij met twee vrienden uit de Achterhoek en een achterneef vormde. "Ik wilde niet wéér voor het eerst met muzikanten in de bus zitten en ontdekken: jezus, wat is dat een lul als hij heeft gezopen. Deze gasten ken ik al twintig jaar, het zijn mijn allerbeste vrienden. Met hen muziek maken is geen zoektocht, maar simpel geluk. Het is een primitieve uitlaatklep: tijdens repetities gaan alle remmen los, we komen na drie uur rossen altijd drijfnat de oefenruimte uit."

Who is Bozo Texino?
Het album is vernoemd naar de film Who is Bozo Texino?, een obscure documentaire van Bill Daniel, die op zoek gaat naar de maker van mysterieuze graffiti in heel de VS. Wat volgt is een soort On The Road-achtige twintig jaar durende omzwerving waarin Daniel de wereld van Amerikaanse zwervers en vagebonden vastlegt. Holkenborg: "We hebben alle vier een voorliefde voor obscure blues van de vooroorlogse soort. Verloren opnames, het werk van Alan Lomax, dat soort spul. De film past heel erg in die sfeer. De dikke middelvinger die de gefilmde figuren opsteken naar de maatschappij heeft voor ons iets moois en romantisch, en spreekt ons heel erg aan."

Ook Automatic Sam steekt af en toe haar middelvinger op naar de maatschappij. Zo scandeert Holkenborg in Sweet Machine steeds dwingender "we don't need no leaders". "Eerder las ik op 3VOOR12 een artikel over popmuziek en engagement. Ik zie mezelf nooit zo'n statement maken. Liever maak ik muziek om dat soort aardse zaken te laten voor wat ze zijn, en je aandacht juist eens op iets anders te vestigen. Daar gaat Sweet Machine over: we hebben een band, dus laat de politiek maar hangen."

Texino wordt afgesloten met een cover van Hard Time Killing Floor Blues, oorspronkelijk van Skip James. "Skip James was een van de meest eigenzinnige vertolkers van de blues. Veel bluesmuzikanten houden vast aan de typische bluesstructuren en akkoorden, James liet die los en schreef echte liedjes. In de bekendste opname van Hard Time Killing Floor Blues komt alles samen wat ik graag in blues hoor. Geen geshow met solo's, maar een desolaat gevoel en een duivels, mystiek voodoo-element. Het is het allermooiste nummer ooit gemaakt."

Texino van Automatic Sam verschijnt 14 oktober bij Suburban en wordt diezelfde dag gepresenteerd in Merleyn in Nijmegen. Het album is nu tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal.