Dog Is Dead uit Nottingham heeft naast de standaard bezetting ook een saxofoon meegenomen en de meerstemmige zang komt op de onlangs op Atlantic Records verschenen EP Your Childhood zeer sterk over. Het vijftal staat vanavond voor het eerst in Amsterdam op de planken en staat gelijk in de grote zaal van Paradiso.

GEZIEN
Dog Is Dead, 12 november 2011, London Calling 2011, Paradiso Amsterdam, Grote Zaal

MUZIEK
Pop voor de mainstream, verpakt als indie.

PLUS
De bandleden van Dog Is Dead zijn goed op elkaar ingespeeld en weten precies wat ze willen. Ze spelen pure, simpele popliedjes, maar doen het klinken alsof ze heel arty en indie zijn. Bij ieder akkoord is het volgende al te raden, zoals dat hoort bij een goed popliedje. Je kunt als je wilt de liedjes dan ook zo meezingen. Ook het geluid staat als een huis. Het ene moment klinken ze als Vampire Weekend, later als een blijere versie van Fleet Foxes en dan weer als Noah & The Whale. En eigenlijk zijn er nog veel meer bands te noemen waar Dog Is Dead wat van weg heeft.

MIN
Dat laatste is precies het probleem van Dog Is Dead. Ze klinken als een hele hoop verschillende bands, maar niet als zichzelf. De sound is perfect, maar niet eigen. Daarnaast is een echte hit nog niet te bespeuren in de set. De band lijkt dit wel in zich te hebben, maar heeft hem gewoonweg nog niet geschreven.

CONCLUSIE
Dog Is Dead mist een eigen smoel. Het is een sterke band die een goed vol geluid neerzet en prima heeft uitgevogeld hoe het een popliedje moeten schrijven. Maar een popartiest zonder hit is als een pijl zonder boog; hij kan nog zo scherp geslepen zijn, hard zal hij niet raken.

CIJFER:
7