Twee jaar geleden deed female MC Azealia Banks al mee op het album van Major Lazer. Nu maakt ze naam op internet, met tracks als Runnin' en 212. Een album is nog niet in aantocht, dus London Calling is er vroeg bij.

GEZIEN
Azealia Banks, 12 november, Paradiso Amsterdam, Bovenzaal

MUZIEK
Explosieve tribal en dirty south beats, een klein beetje x-rated dancehall, Azealia Banks beschikt over een heel arsenaal aan scherpe, moderne beats. En dan die kleine flirt er overheen. Zoveel energieke vrouwelijke rappers zijn er niet, dus vergelijkingen met MIA en Nicki Minaj liggen voor de hand. Qua sfeer past Banks misschien nog wel beter bij het collectief enfant terribles Odd Future. Ze maakt beslist geen muziek voor de radio, heeft lak aan de regels van het goede fatsoen en zal wel zien hoe ver ze met die strategie komt.

PLUS
"I'm not a golddigger, I'm a fucking opportunist." Dat is in een notendop de boodschap van Azealia Banks. Geestig en ondeugend. Ze is rap en technisch, deze jonge dame, en ze heeft een gigantisch grote bek. Haar internethit 212 heeft als tagline 'I guess that cunt getting eaten', en Azealia brengt hem met een moddervette knipoog. Wat een stoere beat, eerst kaal, maar wel met een subtropisch ritme. En dan komt die kick erbij, plus een house-flirt die mijlenver verwijderd is van het gelikte champagne-imperium van David Guetta. "Dit is de tune die jullie vast allemaal kennen." Zo niet, dan nu.

MIN
Ze is weliswaar technisch sterk, maar iets meer variatie in de flow en een iets betere verstaanbaarheid zou wel mogen. Veel tracks worden nog wat abrupt afgebroken door de verder overigens prima dj.

CONCLUSIE
Azealia eindigt haar set met Prodigy's megahit Firestarter. En dat voelt niet goedkoop. Ze was een klein vuurspuwertje hier, met een echte showcase set. Kort (amper twintig minuutjes), nog een beetje rafelig, maar ook hongerig en opwindend.

CIJFER:
8,5