Suuns staat geprogrammeerd op een prachtig tijdslot. Rond middernacht mag het een stampvolle Tivoli richting dansnacht blazen. Dat doet het bijzonder effectief, maar de nuance en kracht van de band laat men daarvoor varen.

CONCERT
Suuns, Tivoli Oude Gracht, Le Guess Who?, 26 november 2011

MUZIEK
Deze Canadezen gebruiken post-, kraut- en psychrock om met gevatte elektronica en noisemuren een zaal in beweging te krijgen. Het is duister en plagend, maar ook heel erg dansbaar. De band heeft geen moeite om opportune elementen van nineties rock te gebruiken. Millionaire en Soulwax echoos komen langs, maar ook Garbage en zelfs Placebo riffs doen het goed. De grote kracht van Suuns is de spanningsboog. Ze spannen hem, ontspannen om daarna weer te spannen en te schieten. En als ze schieten is het raak.

PLUS
Want mikken kunnen ze. Suuns is bijzonder effectief in wat het doet. Hoe een nummer als Arena of Armed For Peace wordt opgebouwd is enorm knap. De basis is vaak niet meer dan een gortdroge beat met een doodnormaal basloopje. Zanger Shemi Ben murmelt er overheen op een manier die aan Health doet denken en gitaar en toetsen mogen er doorheen freaken. Dit gebeurt echter heel vernuftig en pas tegen het einde van een nummer. Overigens vormen de wat meer op stonerrock geënte tracks de hoogtepunten van de set. Pie IX en Gaze zorgen voor beweging in de stampvolle zaal en op de eerste rijen gaan er handen in de lucht. Na een half uur neemt de band wat gas terug en freakt het instrumentaal zonder climax. Het vormt een adempauze waarna Suuns de nacht tegemoet blaast.

MIN
Shemi Ben heeft geen krachtige stem, hij gebruikt hem ook bewust heel geknepen en bijna fluisterend. Op plaat zorgt dat voor spanning, met de matige geluidsmix in Tivoli is het simpelweg onverstaanbaar gehuil. Het algehele volume is aan de lage kant en de noisemuren zijn voor dit optreden vrijwel geheel gesloopt. Het lijkt wel alsof de heren willen behagen. Alsof ze zien dat de deur naar faam open staat. Gevolg is dat de spannende nummers blijven hangen en de opportunistische rock hoogtij viert. Een enorme leegte en vergane sound liggen op de loer. Zo rond middernacht met een fatsoenlijk promillage is dat prima, maar goed? Nee, Suuns is dan gewoon een leuke rockband die slim gebruik maakt van diverse machtsmiddelen.

CONCLUSIE
Op zijn best is Suuns een band die alles net even anders doet. Trager, viezer, met een ander effect, zoekende zang, overstuurd. Vooral in de kalme en vrij minimale nummers zijn ze dan extreem spannend op het tergende af. Vanavond zoekt de band helaas te opzichtig naar de opening en beukt open deuren in. Dan is het gewoon een Millionaire kloon die tien jaar na dato de sterke elementen gebruikt en daar een iets moderner hipster sausje overheen gooit. De toekomst zal uitwijzen waar de balans wordt gevonden. En het liefst vooral niet te veel balans, want gevaar staat deze band veel beter. Moet gezegd dat Suuns solliciteert naar een veel grotere status. Als een nieuwe Underworld in de Lowlands Bravo tent. Het enige dat nog ontbreekt is een hit.

CIJFER:
7-