Dichteres Sylvie Marie (1984) debuteerde in 2009 met de bundel 'Zonder bij Podium'. Onlangs volgde de tweede bundel 'Toen je me ten huwelijk vroeg', die lovend besproken werd. Voor het project 'Geelzucht' versloeg ze dit jaar een aantal etappes van de Tour de France in gedichten. Op Crossing Border liet ze zich door de vrijdagavond inspireren voor het volgende gedicht:

stel:

als schrijvers, dichters, zangers nu eens
één doos zouden maken, één waarin
ze allen hun vergeten teksten samen werpen
als losgelaten herinneringen en dat toe -
hoorders die dan als een camera obscura
met letters in plaats van pixels, ontdekken en zo
alsnog overstelpt worden door een amalgaan
van woorden, zinnen die, neen, echt niets
met elkaar te maken kúnnen hebben
maar dat, door raadselachtige
chemie bij het schudden van de doos,
tenslotte wel doen,

zou het dan ook nog geven
dat een tekst vergeten
raakt?