Als Josh T. Pearson opkomt eist hij de aandacht van het publiek direct volledig op. Tijdens het stemmen is de zaal al muisstil. "This first song is called Tuning", grapt hij scherp. Het lijkt misschien niet veel, maar op dit moment heeft hij de zaal al volledig inzijn greep. En dan moet hij zijn eerste noot nog spelen.

GEZIEN
Josh T. Pearson, Duitse Kerk, Crossing Border, 18-11-2010

MUZIEK
Singer/songwriter van de meest ingetogen soort, met countryinvloeden.

PLUS
Het is van begin tot einde muisstil in de kerk. Er is vrijwel geen betere plek te bedenken om Josh T. Pearson te zien spelen dan de Duitse Kerk. Voor de gelegenheid speelt hij een cover van Rivers Of Babylon, de door Boney M. bekend geworden bijbelse klassieker. De nummers worden uiterst klein gehouden met trage gitaarpartijen en terughoudende zang. Josh T. Pearson speelt een uur lang zijn tergend lange en langzame nummers, maar weet opvallend genoeg het volle uur te boeien.

MIN
Daar is niet iedereen het mee eens. Hij speelt zijn lange songs soms ook nog eens aan elkaar, waardoor het zelfs een keer een brok van ruim twintig minuten wordt. Daarna verlaten veel mensen de kerk. Ze zijn voldoende geïmponeerd om niet tijdens de nummers weg te durven lopen, maar dat ze daarna weg mogen is voor hen een bevrijding.

CONCLUSIE
Josh T. Pearson is niet voor iedereen. Hij zingt beklemmend en bespeelt zijn gitaar telkens met zo'n tergende vertraging in iedere noot, dat het voor haters welhaast een marteling moet zijn om zijn lange nummers uit te zitten. Voor de liefhebbers is het een intense show, die constant doet hunkeren naar een break of een refreintje dat niet komt. Precies die hunkering maakt Josh T. Pearson bijzonder. Hij geeft precies genoeg om het publiek bij zich te houden, zonder uiteindelijk met de bevrijding te komen.

CIJFER:
8