Toen hij tien jaar was speelde Turner een potje kaart met zijn oma. Na enige voorsprong op haar, vroeg zij hem of hij ooit whiskey dronk, waarop hij verantwaardigd reageerde: "Nee oma, kom op, ik ben tien?" Het zijn dit soort verhalen, waar zijn liedjes hun oorsprong vinden. Trots introduceert hij haar als de enige in de familie die niet 'pissed' op hem zou zijn geweest over zijn tattoo's.
GEZIEN
Frank Turner & The Sleeping Souls, Crossing Border, Buchanan, 18 november 2011
MUZIEK
Frank Turner, geboren 28 december 1981, begon als zanger in de Engelse post-hardcore band Millions Dead. De zanger uit Meonstoke, Winchester ging in 2005 solo verder als singer/songwriter, nadat de band uit elkaar ging. Alleen schreef hij in de vijf jaar die volgden vijf albums en vier EP's. In januari begon hij met het opnemen van zijn laatste album England Keep my Bones, dat 7 juni uitkwam. Zijn folkpop is ongecompliceerd, licht provocerend, maar zou toch vooral verbindend moeten werken. Hij toert voor dit laatste album rond met The Sleeping Souls.
PLUS
Met zijn aanstekelijke glimlach en plezier op het podium is hij een geboren artiest. Hij staat er voor zijn lol en die van het publiek. Zijn optreden is absoluut energiek en aanstekelijk. Frank Turner brengt de mensen tot elkaar en het kost hem ook hier geen enkele moeite om het publiek, net als op Lowlands dit jaar, mee te laten klappen en zingen.
MIN
Ondanks al het enthousiasme van Turner en The Sleeping Souls, raken zijn teksten nergens echt diepe thema's, waardoor een heel concert ook wat hol aan kan voelen.
CONCLUSIE
Absoluut een vermakelijke act, van oprechte hardwerkende Engelse knapen, die willen rocken om te rocken. Alleen voor diep inspirerende themathiek ben je bij Turner aan het verkeerde adres.
CIJFER:
7,5