In een uithoek van het terrein staan area A en B. Ver genoeg weg van het grote geweld van de twee mainstages, maar toch dichtbij genoeg om even snel te kijken wat er aan de hand is. De kenners weten wel beter. Area B is vanaf het begin van de avond het domein van Border Community, het label van James Holden. En in Area A wordt een vrolijk en warm house spel gespeeld door Innervisions, de mannen uit Berlijn.

Het begint een Awakenings-traditie te worden: de heren van Innervisions sluiten met hun warme stijl één van de tenten af. Hun samenwerking groeide de afgelopen jaren ook in Nederland gestaag in populariteit. De Critical Mass sessies en hun avondlange feesten in Trouw zijn inmiddels legendarisch. De sets van Ame, Dixon en Henrik Schwarz kunnen we dus als een geheel beschouwen. In area A speelt Schwarz een speels, vrolijk en warm spelletje met de Awake ganger. Later deze zomer is hij nog te zien met Bugge Wesseltoft (onder meer op North Sea Jazz), maar vanavond is zijn set een aaneenschakeling van hitjes en remixes. Zoals die nog altijd geniale versie van Ane Brun's Headphone Silence. Charleston of jazzflarden over soms deephouse, een trompetsolo of Afrikaanse vocalen, Schwarz weet ze allemaal mooi in de deephouserige sfeer te mixen.

In de goed opgewarmde tent voelt het voor heel even als liefde op de dansvloer en veel mensen zingen mee, ook met Once Again van Schwarz en Kuniyuki. In de break volgt zelfs een spontante sitdown. Hij werkt alleen niet want de beat komt er pas veel later in. Dan maar weer omhoog en verder dansen. Een slinger van aan elkaar geknoopte kleurige poncho's wordt boven het publiek gehouden door twee jongens op de schouders van hun vrienden. Ook worden de immer populaire takkebossen op de maat meebewogen.

Bij Border Community, in de nieuwe, halfopen Area B is de sfeer wat donkerder en abstracter. Margot heeft er net een uur lang live opgetreden. De muziek van twee Italianen, Pepe en Giaga, past goed bij Border Community. Nerveuze synths, een soms heksige sfeer met daarover af en toe live gezongen, opera achtige flarden met veel echo.

Het is weer wat drukker geworden nu labelbaas James Holden begonnen is aan de afsluitende set, maar hij zit er het eerste uur niet superlekker in. Nu maakt de Brit het zich nooit echt gemakkelijk, met dwarserige ritmes en oude platen die niet altijd even makkelijk te mixen zijn, maar Holden zit er af en toe best even naast. Toch hoort die hak op de tak mentaliteit helemaal bij de muizige man in de gebreide trui. In het tweede uur gedeelte toont hij zich met een paar classics en wat remixes toch weer de meester van de diepe, soms licht trance-achtige arpeggios en klagerige synthlijnen; op zijn beste momenten een Jean Michel Jarre op helium.

In area A haalt Schwarz zijn vrienden Dixon en Ame er bij voor één die afsluitende impro sets waar Innervisions bekend om staat. De tent loopt daarna snel leeg, wellicht omdat veel Awake Fest gangers het vuurwerk niet willen missen. Een groep fijnproevers en liefhebbers blijft over en de community zal later op de avond waarschijnlijk wel meegaan naar Trouw waar Dixon als speciale gast bij Drukpers gewoon nog even een paar uur door zal draaien.