Washed Out worstelde drie jaar met zijn geluid

"Het heeft heel lang geduurd voordat ik tot de essentie kwam."

Tekst: Timo Pisart / Foto: Thijmen Sietsma ,

"Ik heb een obsessieve persoonlijkheid." Het is het eerste dat Ernest Greene zegt nadat hij op een bank neerploft. Onder het moniker Washed Out kan Ernest Greene alsmaar doorwerken en vergeet hij te eten en slapen. Afgezonderd in een huis aan een meertje "in the middle of nowhere" schreef en schaafde hij zo'n zes maanden aan debuutalbum Within and Without, dat op 3VOOR12 is bekroond tot Album van de Week.

"Het heeft heel lang geduurd voordat ik tot de essentie kwam."

"Ik heb een obsessieve persoonlijkheid." Het is het eerste dat Ernest Greene zegt nadat hij op een bank neerploft op het backstageterrein van Nijmeegs festival de-Affaire. Wanneer zijn vrouw niet thuis is, kan de man achter Washed Out alsmaar doorwerken en vergeet hij te eten en slapen. Afgezonderd in een huis aan een meertje "in the middle of nowhere" schreef en schaafde Greene zo'n zes maanden aan zijn debuutalbum Within and Without, dat op 3VOOR12 is bekroond tot Album van de Week.

Zo klinkt Greene wellicht als een loner, maar niets is minder waar. Hoewel hij en zijn band er zojuist een urenlange rit op hebben zitten kijkt hij helder uit zijn ogen en vertelt hij geanimeerd over ditjes en datjes. Bijvoorbeeld over sport - "vroeger basketbalde ik iedere dag, maar sinds ik dagelijks aan muziek werk heb ik er gewoon geen tijd meer voor" en de iPad die op tafel ligt. "Als ik lang geen muziek maak word ik onrustig, met een paar simpele apps kun je al een heel eind komen." Zodra hij over zijn eigen werk begint, valt hij echter regelmatig stil. "Ik denk er niet bij na als ik muziek maak, daardoor vind ik het heel moeilijk om erover te praten."

Twee jaar geleden was Washed Out - naast acts als Toro Y Moi en Neon Indian - een van de vaandeldragers van de chillwave: op zijn drie eerder uitgebrachte EP's bracht hij een combinatie van disco, warme synths verknipte vocalen en een traag tempo. Met Within and Without bewoog Greene zich meer richting popmuziek. "In de kern is Washed Out een popproject, het gaat me om simpele songarrangementen met coupletten en refreinen. Mijn nummers zouden nooit in een club werken, omdat ik mijn muziek niet uitsmeer. In vier minuten probeer ik tot een punt te komen."

"Het heeft me heel lang geduurd voordat ik tot de essentie van Washed Out kwam, ik heb er zeker drie jaar mee geworsteld", aldus Greene. "Voor Within and Without probeerde ik een paar richtingen in te gaan die niet werkten, om uiteindelijk tot de kern te komen, al het andere weg te snijden en van daaruit te beginnen. Die kern bleek het vocale geluid." Nadat Greene dat had ontdekt, ging de rest vrij gemakkelijk. Hij zat al drie maanden dagelijks achter zijn laptop - "bijna als een nine-to-five-job" - en had meer dan 50 nummers zo goed als af. "Vervolgens heb ik de puzzelstukjes in elkaar gepast om tot een coherent geheel te komen."

Eigenlijk schrijft Greene ontzettend onbewust, verklaart hij. "Daardoor waren mijn EP's emotioneel gezien behoorlijk vlak. Met Within and Without wilde ik een heel scala aan emoties vangen. Het titelnummer is het meest deprimerende nummer dat ik ooit heb geschreven. Ik probeerde om te gaan met de verwachtingen en druk die er op mijn schouders rustte om een goede plaat te maken. Misschien is die angst onbewust in de nummers gesijpeld."

Maar waar het nummer het titelnummer dan precies over gaat? Hij blijft er maar op terugkomen, maar er zitten héél weinig gedachten achter Washed Out. "Voor mij is muziek een vorm van therapie waarbij ik ga zitten, om vijf uur later weer wakker te worden. Mijn teksten ontstaan in een stream of consciousnes, wanneer ik een melodie heb, zing ik er vaak instinctief enkele zinnen overheen. Zelden gebruik ik de hele take, maar als de klank van een zin me bevalt, bouw ik het nummer daar omheen."

Nadat hij zijn debuutalbum afrondde, is Greene naar eigen zeggen meer geïnspireerd om nieuwe muziek te schrijven. "Ik heb een schone lei en kan nu weer doen wat ik wil, en maak nu muziek die minder computergeoriënteerd is. Dat is onmiddellijk meer belonend. Het is gewoon leuker om gitaar te spelen dan om met een muis te klikken en dingen te manipuleren."

Om de dromerige koptelefoonmuziek naar het podium te vertalen achtte Greene onmogelijk. Totdat hij een band om zich heen verzamelde. "Op het podium vindt er veel improvisatie plaats. Dat maakt het interessanter voor onszelf en die spanning is merkbaar voor het publiek. We proberen onszelf bovendien af te stemmen op het publiek en kunnen verschillende versies van nummers spelen. In Londen speelden we laatst in een platenzaak, dat was heel intiem. Ook doe ik weleens solo-versies van de liedjes die een minimal-technogevoel hebben. Het is fijn om je eigen nummers te interpreteren. Ik hoef een nummer geen honderd keer hetzelfde te spelen."

Within and Without van Washed Out verscheen 7 juli op Weird World/Domino/Munich. De band speelt zaterdag 6 augustus in Bitterzoet in Amsterdam.