Oprechtheid troef bij Frank Turner

Gepassioneerde muzikanten wekken waardering

door Jochem Boom, foto's Jelmer de Haas ,

Frank Turner speelde voorheen in de Britse punkband Million Dead, maar inmiddels is hij al jaren solo en bracht hij vier albums uit. De laatste, England Keep My Bones, verscheen in juni. De Brit serveert degelijke, bijna folkachtige songs. De meegekomen band The Sleeping Souls steekt het geheel in een rockjasje.


Gepassioneerde muzikanten wekken waardering

Frank Turner speelde voorheen in de Britse punkband Million Dead, maar inmiddels is hij al jaren solo en bracht hij vier albums uit. De laatste, England Keep My Bones, verscheen in juni. Op de vroege zondagmiddag trekt hij de Grolsch vol met zijn oprechte uitstraling.

CONCERT
Frank Turner, Lowlands Grolsch, zondag 21 augustus 2011

MUZIEK
De Brit serveert degelijke, bijna folkachtige songs. De meegekomen band The Sleeping Souls steekt het geheel in een rockjasje.

PLUS
Waar het recept van folk en punkrock bij Flogging Molly gisteren nog leidde tot redelijk platte en carnavaleske feestmuziek, spelen Turner en band meer ingetogen. De verhalende songs lenen zich ook niet echt voor een feestje. Die songs gaan bijvoorbeeld over onbeantwoorde liefde en het wegdrinken van een depressie. Maar Turner brengt bijvoorbeeld ook een klassieke protestsong.
Kenmerkend is verder de oprechtheid die van het vijftal, en vooral de frontman afdruipt. De zang komt een uur lang uit de tenen, en je ziet aan alles dat hier vooral een band staat met een grote liefde voor wat ze doen. Daarbij lukt het de band om niet pathetisch te klinken.

MIN
De muziek van begeleidingsband The Sleeping Souls staat volledig in dienst van songschrijver Turner. Het viertal is niet op een verassende wending, scherpe gitaarhook of solo te betrappen. Dat is jammer, want hoewel de prijsnummers goed zijn verdeeld over de set, zakt het geheel aan het eind een beetje in.
Dat dipje wordt nog eens extra kracht bijgezet door een kort intermezzo waarin Turner uitlegt waarom ze nog nooit op Lowlands speelde. 'We konden hier niet komen spelen omdat ik ontzettend lang op de volgende solo heb moeten oefenen'” Het verhaal werkt bij vele op de lachspieren, maar het ligt er na zoveel oprechtheid veel te dik bovenop en is bovendien helemaal niet nodig.

CONCLUSIE
Ze weten namelijk dondersgoed dat ‘gewoon’ rock ook heel goed kan zijn. Of zoals Turner zingt in zijn ode aan de rock-'n-roll: ‘Who could have thought that after all, something as simple as rock-'n-roll could save us all.’

CIJFER
7,5

Meer Lowlands op de speciale festivalsite