Toen saxofonist Benjamin Herman met New Cool Collective voor het eerst - zo'n vijftien jaar geleden - op popfestivals belandde, wist hij niet wat hij meemaakte: "De jazzfestivals waar we daarvoor kwamen zijn vrij keurig, nu kwamen we opeens mensen tegen zoals onszelf: dronken, stoned en ongein trappend. Dat was heel prettig." Eerder speelde Herman diverse keren op Lowlands met New Cool Collective, Moke en Typhoon. Dit jaar bezoekt de virtuoze saxofonist Biddinghuizen voor de zoveelste keer, niet om te spelen maar om het Nationaal Jeugd Orkest te dirigeren. "Ik sta alleen te zwaaien en te gillen naar twintig jonge gasten."

De hoeveelste Lowlands is dit voor je?
"Ik heb eerlijk gezegd geen idee. Ik ben er voor het eerst geweest met Oboema, van Jiskefet en Michiel Romeyn. We speelden na Miss Aubergine. Zoiets had ik nog nooit gezien, je zal haar nooit tegenkomen op North Sea Jazz. Ze zat op het podium in een tipi met een indianentooi op haar hoofd en stopte diverse groenten in haar foef. Vervolgens lanceerde ze die via haar geslacht het publiek in."

Wat is je mooiste Lowlands moment?
"Een paar edities geleden kreeg ik een geweldig goedje toegeschoven, dat heb ik onder de rok van een goede vriendin tot mij kunnen nemen terwijl we in het publiek stonden. Dat was een redelijk memorabel moment, maar ik weet niet meer naar welke band we stonden te kijken. Ook onze show met Typhoon in de Alpha was fantastisch, hij kreeg het voor elkaar om iedereen te laten zitten en tegelijk weer op te laten springen. Het was een explosie van het publiek zoals ik nog nooit had gezien. Bovendien hadden we in de set een stuk waar ik volkomen uit mijn dak ging met een hardcore freejazz-solo. Op een gemiddeld jazzconcert vreten mensen dat niet, in de Alpha kreeg ik er juist zo'n positieve respons op. Dat gaf me heel veel hoop: het publiek dat er rondloopt staat open voor de meest weirde shit."

Welk Lowlands-moment zou je liever vergeten?
"Dat soort dingen vergeet ik altijd. Ik heb er helemaal geen slechte ervaringen gehad."

Lowlands is je visitekaartje voor een groot publiek, gaan jullie iets speciaals doen?
"Eigenlijk vind ik het al bijzonder genoeg met twintig man op het podium, we zullen geen ruimte maken voor andere mensen. Anders komen die gasten helemaal niet aan de beurt. Extra voorbereiding hebben ze overigens niet nodig, muzikaal staan ze hun mannetje wel en we spelen 's middags, dus waarschijnlijk zijn ze allemaal nuchter. Ik hoop alleen dat iedereen veilig thuiskomt."

Wie zou je in de Tïtty Twïster tegen het lijf willen lopen?
"Het is in plaats van de Magneetbar, hè? Ik heb geen idee, ik heb het programma nog niet gezien. Volgens mij ken ik een paar mensen die de hardrock karaoke hebben opgezet, dus ik hoop dat ze me er naar binnen kunnen smokkelen. Wie weet speel ik zelfs wat mee, maar in hardrock zijn er niet veel saxofoonsolo's. Zingen? Dat kan ik echt niet, maar als je me genoeg drank voert ben ik overal voor in. Ace of Spades, bijvoorbeeld."

Stel dat je wordt gevraagd voor een dj-set in de Groove Tube, welke plaat zou je zeker draaien?
"Dat is moeilijk kiezen, hoor. Ik heb op maandag altijd een radioshow, dus ik heb een gigantische hoeveelheid muziek die de moeite waard is. Even kijken hoor.." Na enkele minuten in zijn muziekbibliotheek te snuffelen vervolgt Herman: "Wozani Mahipi van Mahotella Queens, een liedje uit Zuid-Afrika dat gaat over hippies, ik word er altijd heel vrolijk van. Het nummer is via een omweg gejat door Michael Jackson en Quincy Jones met Wanna Be Startin' Somethin'."