Opeens stond de ADHD-rocker op de planken van De Kleine Komedie. We hadden al even niks meer van Voicst gehoord en de aanblik van frontman Tjeerd Bomhof in een theaterambiance deed een drastische koerswijziging vermoeden. Dat viel mee. Bomhof ging inderdaad solo, maar dropte met Yes No Maybe al snel een catchy popsong van formaat. Deze maand stond hij met band in DWDD en op Noorderslag en releaset hij zijn debuutalbum als Dazzled Kid. Fire Needs Air is Album van de Week.

Eenkennig was Bomhof nooit. Hij zocht met Voicst al de samenwerking met artiesten als About, Kyteman en Dio en werkte mee aan het doorbraakalbum van C-mon & Kypski. Simon Akkermans van die laatste groep betaalt die vriendendienst terug door deze plaat te co-produceren. Dat hij voor zijn eerste productieklus aan de slag mocht met Bomhofs debuut, tekent het vertrouwen tussen de twee. Bomhof dook voor die klus twee weken onder in Kytopia, de Utrechtse kribbe waar naast Kyteman ook C-Mon & Kypski hun studio hebben. Vervolgens schakelde hij voor het mixen Peter Katis (die The National, Jónsi en ook de tweede Voicst deed) en Patrick Dillet (David Byrne, Brian Eno, B52's) in.

Bij beluistering van zijn eersteling als solo-artiest hoeven we niet heel lang geduld te hebben voor de Amsterdammer zijn songwriting skills openbaart. Skills waar Anouk en Roosbeef al van profiteerden en die hij nu voor het eerst voor zichzelf aanspreekt. Het is bij opener en meezinger Love And meteen raak. Met de springerige popsong Yes No Maybe, de meeslepende, bijna bombastische single Embrace en de mooie pianoballade Stronger (met blazers en orkestrale productie) kent de cd een erg sterk openingskwartet.

Maar Tjeerd heeft meer pijlen op zijn boog. De vijfde song klinkt als een klok en alsof je het al tig keer gehoord hebt. Wellicht is dat die grootse sound, alsof The Killers even in de polder geland zijn. The Day Of My Escape is weer een stuk gevoeliger met een tranentrekkende lapsteel gitaar en zo mooi gezongen als James Mercer op die Broken Bells plaat. In Everlasting Holiday zie je Tjeerd breed glimlachend over het strand huppelen, de sprankelende indierocker 99 Cent Dreams zou zo op Tale Of Two Devils passen en de G. Love-achtige lounger Like Voodoo krijgt met onder meer trekzak en piano weirde trekjes.

Zijn artiestennaam ontleent Tjeerd aan Dazzled Kids, één van de uitschieters op het Voicst-debuutalbum 11-11. Zo opwindend en ADHD-rockend als dat album is Fire Needs Air niet, zo poppy als dat nummer is het meestal wel. Het is weinig verrassend dat Bomhof uitstekende poppy singles kan schrijven. Wat wel opzien baart is dat de Amsterdammer er zoveel op dit schijfje heeft weten te bundelen en over de visie beschikt om zo'n album afwisselend en interessant te houden. Sterk debuut, waarmee hij voorlopig een brede weg voor zichzelf geplaveid heeft.

Fire Needs Air is verschenen bij Universal en is tijdelijk weer te beluisteren op de speciale Award Luisterpaal.