Visies van eind jaren ‘90 inwisselbare rock doemen op bij het optreden van het Vlaamse Intergalactic Lovers. Nee, dat is inderdaad geen aanbeveling.

GEZIEN:
Intergalactic Lovers, Motel Mozaique, Plaza Mozaique, vrijdag 8 april 2011

MUZIEK:
Het is 1998 en de Amerikaanse rockband Sixpence None the Richer scoort een wereldwijde hit met het singletje Kiss Me. Een enorm nietsig nummer, maar wat een hit. In datzelfde jaar gaat de Zweedse Emilia (Rydberg) daar nog even vrolijk overheen met het nog nietsigere Big World.
Het is 2011 en het Vlaamse Intergalactic Lovers tappen uit hetzelfde vaatje: niets aan de hand softrock met hier en daar een koortje of pakkende handclaps.

PLUS:
De band heeft tweeënhalf sterk nummer. Halverwege valt er een hitje en de twee slotsongs blijven hangen. Dit zijn goede muzikanten en de voorste twee rijen krijgen ze aardig mee. De voorzichtige flirts met country doen denken aan Scandinavische acts als Nina Kinert, The Cardigans en Mando Diao.

MIN:
...soms is dat leuk, vaker levert het een wat verlopen pastiche op. Zo ook bij Intergalactic Lovers. Het komt over als een middelbare schoolband die er bij toeval achter komt dat ze net wat beter dan hun klasgenoten zijn. Met ‘wel aardige’ pop-rock-bandjes kun je grachten dempen. Nu heeft deze groep ook wat pech met de techniek, maar om nou te zeggen dat ze het met uitstraling en overgave goed maken... neuh.

CONCLUSIE:
Het is nog vroeg, maar het moet raar lopen wil dit niet de saaiste band van het festival worden. Het is niet slecht, maar voegt niets toe en heeft te weinig goede nummers om een heel optreden te boeien. Dit kan ons eigen Houses veel en veel beter. In zo’n geval zou ik zeggen: eigen talent eerst!

CIJFER
5,5